Zagadnienia : Niedokładności Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 39
- Następna »
t. 28
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Moment rozpoczęcia łuku nie jest w A jasny. Zdaniem redakcji jest bardziej prawdopodobne, że łuk miał biec od ćwierćnuty d2, jednak odczytanie przyjęte w Wn2 jest również możliwe. Wcześniejsze zakończenie łuku w pozostałych wydaniach musi być uznane za niedokładność. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 29-30
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zasięg łuku A wydaje się jasny, a mimo to nie został on w tej postaci odtworzony w żadnym z wydań. O ile jednak wcześniejsze rozpoczęcie łuku można uznać za usprawiedliwione porównaniem z analogicznym t. 27, o tyle wcześniejsze zakończenie nie znajduje żadnego uzasadnienia w notacji A i jest przykładem tendencyjnej interpretacji łuków przez sztycharza Wn1, w dodatku zrealizowanej niedokładnie, co poprawiono w Wf (→Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
|||||||||||
t. 29
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Moment rozpoczęcia widełek odtwarzamy w tekście głównym na podstawie A. W Wn1 przesunięto go o ósemkę wcześniej (dopasowanie do połówki taktu), jednak ze względu na niezręczne rozplanowanie tekstu znak wydaje się sięgać aż do półnuty e2, co właśnie w ten sposób zinterpretowano zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
|||||||||||
t. 31-35
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łukowanie A jest niedokładne na przejściu stron – łuk na końcu strony (t. 32) sugeruje kontynuację, jednak na nowej stronie (t. 33) nie ma jego dokończenia. Na domiar złego następny łuk, rozpoczynający się od synkopowanego b1, zapisany jest z rozmachem, co przypuszczalnie utwierdziło sztycharza Wn1 (→Wf→Wa) w przekonaniu, że podział łuku występuje tu na kresce taktowej. Nie ma wszakże żadnego usprawiedliwienia dla zniekształceń frazowania w t. 31-32 i 33-34. W całości fragment ten jest jednym z jaskrawszych przykładów niezrozumienia i lekceważenia Chopinowskiego łukowania przez sztycharza Wn1. Warto dodać, że doprowadzenie ostatniego łuku do końca frazy w t. 35 dokonało się dopiero w korekcie – pierwotnie t. 31-34 miały cztery jednotaktowe łuki. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
|||||||||||
t. 31-32
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Chopinowski sposób pisania łuków przetrzymujących jako krótkich łuków położonych blisko drugiej nuty spowodował niedokładne i mylące odtworzenie przez Wn1 łuku przetrzymującego f1. W Wf (→Wa) łukowi temu nadano już niedwuznaczną postać łuku motywicznego, łączącego ostatnią ósemkę t. 31 (b) z 1. ćwierćnutą t. 32. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 39
- Następna »