Zagadnienia : Niedokładności A

t. 142

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A wypisany drobnymi ósemkami obiegnik wypełnia 3. ćwierćnutę taktu. W Wn (→WfWa) drobne nutki rozpoczęto mniej więcej o ósemkę wcześniej, co może sugerować błędne rozplanowanie rytmiczne grupetta.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Niedokładności A

t. 143

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

f2 w A (odczyt dosłowny→Wn1Wf)

!!!   miniat: triola i kwintola, tylko górna 5-linia, bez wideł.         Tu pusta klisza 

fis2 w A (interpretacja kontekstowa) i Wa

TGTU (# fis2)

f2 w Wn2

kaso f2

..

Przed przedostatnią nutą w A (→Wn1Wf) brak znaku chromatycznego precyzującego, czy ma ona brzmieć fis2, zgodnie z logiką figuracji, czy f2, zgodnie z zasadami ortografii. W tego typu przenoszonych o oktawę figurach Chopin często pomijał powtórzenia znaków chromatycznych, uważając je za oczywiste. O tym, że słyszał tu fis2 świadczą ostrzegawcze kasowniki przed oktawą f1-f2 w następnym takcie, dodane w korekcie Wf (→Wa) najprawdopodobniej przez Chopina. W tej sytuacji w tekście głównym przyjmujemy wersję z fis2. Ma ją również Wa, w którym  przypuszczalnie dodano właśnie biorąc pod uwagę opisane kasowniki ostrzegawcze (por. t. 171). W Wn2 zdecydowano się na wersję z f2, dodając przed nim .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 146

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→WnWf) brak  podwyższającego des2 na d2. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wa, dodając także  ostrzegawczy przed c2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 151-153

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A jedyny  podwyższający des na d pojawia się w 1. połowie t. 153. Pięć z siedmiu potrzebnych znaków uzupełniono już w Wn1 (pominięto tylko dwa kasowniki przed d2 w t. 152-153), co biorąc pod uwagę klarowność sytuacji, nie wymagało zapewne udziału Chopina (choć oczywiście również on mógł zauważyć braki). Wa i Wn2 mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A

t. 154

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

½A Chopin starał się tu uniknąć pisania na pięciolinii wiolonczel, w związku z czym oba znaki  wpisał przed odpowiednimi nutami basowymi. Spowodowało to także wcześniejsze niż w analogicznym t. 152 umieszczenie znaku , który w Wn1 (→Wf) przesunięto jeszcze bliżej początku taktu. W Wa i Wn2 wprowadzono również pewne przesunięcia znaków (w Wn2 na podstawie A). W tekście głównym podajemy interpretację zapisu A zgodną z t. 152.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A