Zagadnienia : Niedokładności Wn
t. 268-269
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zamiana ciągłego łuku A na zachodzące łuki w wydaniach może być, zdaniem redakcji, efektem korekty pierwotnego, niedokładnego łukowania Wn1 – Chopin mógł np. dodać pierwszy łuk, jeśli początkowo wydrukowano tylko drugi. W takiej sytuacji łuki Wn (→Wf→Wa) można by uważać za równorzędny wariant pisowni. W tekście głównym pozostawiamy jednak niewątpliwie autentyczną wersję A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn |
||||||||||||||||
t. 271-272
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Nad partią pr.r. (w częśći wydań pod), oprócz górnego, kilkutaktowego łuku, żródła mają jeszcze jeden lub dwa dodatkowe łuki o różnym zasięgu. Zdaniem redakcji, autentyczny jest najprawdopodobniej tylko łuk A, który tym samym podajemy w tekście głównym. Brak widocznych śladów poprawek łuków w Wn1 czyni bowiem ewentualną Chopinowską korektę mało prawdopodobną, a dalsze drobne zmiany zakresu pierwszego łuku, mające charakter niedokładności (Wf) lub adiustacji (Wa i Wn2) i nie wpływające praktycznie na wykonanie, nie mogą być autentyczne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
||||||||||||||||
t. 272
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Arpeggio z przednutkami zapisane jest w A w sposób czytelny i dający jasny obraz kolejności, w jakiej należy wykonać poszczególne nuty – d1-f1-g1-b1-as1. Niestety zapisu tego nie da się odtworzyć w druku bez znacznej deformacji odstępów między nutami, gdyż drukowane główki nutowe są znacznie szersze niż w piśmie Chopina. Rozwiązanie przyjęte w Wn1 jest jednak mylące – sugeruje kolejność g1-b1-d1-f1-as1. Spowodowało to korektę Chopina w Wf (→Wa), w wyniku której właściwy sposób wykonania jest znacznie łatwiejszy do odgadnięcia. Tę ostatnią wersję, zręczniejszą graficznie od wersji A, podajemy w tekście głównym. Oprócz korekty zapisu ozdobników w Wf (→Wa) zmieniony został także podział na głosy tego akordu – f1, które w A (→Wn) jest ćwierćnutą dolnego głosu, w Wf zostało przydzielone do górnego, co skróciło jego wartość do ósemki. Różnica, choć subtelna, mogła być zamierzona przez Chopina, toteż w tekście głównym także ten szczegół podajemy w wersji Wf. Nutę tę, już o wartości ósemki, przedłużono następnie w Wa poprzez dodanie kropki. Zdaniem redakcji, także ta wersja, choć formalnie niepochodząca od Chopina, może być zapisem jego intencji i to najprecyzyjniejszym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||||
t. 275
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Sztycharz Wn1 być może uznał przedłużenie e1 za pomyłkę lub po prostu sam się pomylił. Laseczkę przywrócono – zapewne na polecenie Chopina – w Wf (→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
||||||||||||||||
t. 280-281
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W tekście głównym podajemy łuki A (i Wn2), z pewnością jedyne autentyczne – por. odpowiednie miejsce w ekspozycji, z identycznymi łukami we wszystkich źródłach. Łuki Wn1 są tu niedokładne, a w Wf (→Wa) w dodatku pominięto pierwszy z nich. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |