Zagadnienia : Błąd tercjowy

t. 233

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

des w A (→Wn), Wa i WfS

!!!   miniat: 2 pierwsze szesnastki tej grupy, tylko dolna 5-linia.                 TGTU (des-as)

f w Wf

zamiast des

..

Logika budowy figuracji i porównanie z analogicznym t. 235 wskazują na błąd tercjowy Wf. Wniosek ten znajduje potwierdzenie w ołówkowej poprawce – być może ręką Chopina – tej nuty w WfS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Dopiski WfS

t. 243

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Jako 5. szesnastkę Wf1 ma błędnie c2 zamiast es2. Pomyłkę sprostowano w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wf

t. 264

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Najwyższą nutą akordu na 4. ósemce jest w Wn1 (→Wf1) błędnie b3. Pomyłka została poprawiona – najprawdopodobniej przez Chopina – w korekcie Wf2 (→Wa). Poprawną wersję ma także Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 285

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

f w A (→Wn)

!!!   miniat: 5-7. ósemka, tylko dolna 5-linia.              TGTU (f na 6. ósemce)

des w Wf (→Wa)

..

Wersja Wf (→Wa) to najprawdopodobniej błąd tercjowy – w repryzie A ma w całym tym temacie (od t. 273) akompaniament niemal niezmieniony w stosunku do ekspozycji, nie widać też w Wf żadnych śladów poprawek w druku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy

t. 300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

des1-g1 w A (→Wn), Wa i WfD

!!!   miniat: 2. grupa szesnastek, tylko górna 5-linia.         TGTU

f1-b1 w Wf

2. i 3. nuta tej grupy

..

Zakłócenie regularności pochodu szesnastek w wersji Wf jest z pewnością wynikiem pomyłki sztycharza, który zamiast właściwych nut powtórzył dwie poprzednie (f1-b1). Chopin poprawił to w WfD. Także Wa ma poprawny tekst, co świadczy o dobrym wyczuciu i odwadze adiustatora tego wydania, gdyż błąd ten, jakkolwiek oczywisty, gdy widzi się prawidłowy tekst A (→Wn), daje w rezultacie wersję, która nie jest ani rażąca brzmieniowo, ani niezręczna pianistycznie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błąd tercjowy