Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 146

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→WnWf) brak  podwyższającego des2 na d2. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wa, dodając także  ostrzegawczy przed c2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 148

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W większości źródeł podwyższający des2 na d2 znajduje się nie przed tą nutą, lecz 7 nut wcześniej, przed zapisanym na tej samej wysokości d3, co na ogół uważano wówczas za wystarczające. Ściśle rzecz biorąc, znak nie jest tam jednak w ogóle potrzebny, ponieważ d3 zapisane na wysokości d2 znajduje się już na 4. nucie biegnika – spostrzeżenie to skłoniło zapewne adiustatora Wn2 do usunięcia znaku sprzed drugiego d3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 151-153

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A jedyny  podwyższający des na d pojawia się w 1. połowie t. 153. Pięć z siedmiu potrzebnych znaków uzupełniono już w Wn1 (pominięto tylko dwa kasowniki przed d2 w t. 152-153), co biorąc pod uwagę klarowność sytuacji, nie wymagało zapewne udziału Chopina (choć oczywiście również on mógł zauważyć braki). Wa i Wn2 mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A

t. 154-155

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A nie ma ani jednego  podwyższającego des na d. Cztery z sześciu potrzebnych znaków – pominięto tylko oba kasowniki przed d2 – uzupełniono już w Wn1 (→Wf), co mógł zrobić adiustator. Wa i Wn2 mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 156

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Chopin w A pominął kilka niezbędnych znaków chromatycznych – kasowniki przed d, d2 i a. Pierwszą i trzecią z tych oczywistych niedokładności poprawiono już w Wn1 (→Wf), w pełni poprawny tekst mają Wa i Wn2. W tekście głównym dodajemy jeszcze  ostrzegawczy przed b2 na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A