mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 161-162

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

des-ges w KG i Wf1

!!!      na 4. ćwierćnucie t. 161 i 162 des-ges

des-ges z łukiem w Wn

!!!      na 4. ćwierćnucie t. 161 i 162 des-ges; w t. 161 z łukiem wstecz

c-ges w Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4)

miniat: 3. i 4. ćwierćnuta 161, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                 TGTU (2 x c-ges na 4. ćwierćnucie)
..

Wersja z des jako dolną nutą dwudźwięków l.r. w połowie każdego z tych taktów, choć wydaje się błędna (por. analogiczną figurę na przejściu t. 163-164), mogła znajdować się w [A], skoro zarówno kopista, jak i sztycharz Wf1 dwukrotnie odczytali ją w ten właśnie sposób. Być może notacja autografu była tu niejasna, np. wskutek jakichś poprawek, które utrudniały orientację w podobnych graficznie figurach (por. pomyłkowy łuk KG w sąsiedniej figurze). Argumenty stylistyczne przemawiają za wersją z c – powtarzanie nuty des powoduje nieregularność:

  • w prowadzeniu głosów – w t. 161-164 wszystkim innym parom oktaw towarzyszy równoległy głos w odległości tercji lub seksty;
  • w fakturze pianistycznej – w pozostałych dwudźwiękach l.r. nuty wspólne są zawsze przetrzymane.

Połączenie łukiem obu des w t. 161 jest niemal na pewno dowolnym dodatkiem Wn.

Wprowadzoną w korekcie Wf2 wersję z c uważamy w tej sytuacji za jedyną prawidłową.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf , Błędy KG

t. 169

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuk w KG, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez sostenuto i wideł.               przednut d1 + EZnieU (łuk)

Arpeggio w KG, interpretacja kontekstowa

TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa1)

przednut d1 bez niczego

Łuk przetrzymujący przednutkę w Wn i Wa2

d1 z łukiem przetrzymującym 
..

Widoczny w KG łuk przed akordem oznacza w tym kontekście arpeggio. Wersja Wn, powtórzona następnie w Wa2, to wynik rutynowej adiustacji – znak przeniesiono na stronę główki nutowej przednutki d1, co nadało mu postać łuku przetrzymującego przednutkę (por. uwagę o partii l.r.). Brak łuku w Wf (→Wa1) jest zapewne przeoczeniem.

Wf1 ma błędnie c1 jako przednutkę, co poprawiono w następnych nakładach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 169

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

B-f w KG (→Wn) i Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4)

min. nic.               TGTU (cała nuta f)

B w Wf1

Tu pusta klisza 
..

Porównanie z KG i późniejsza poprawka w Wf2 dowodzą, że wersja Wf1 jest błędna. Pominięcie f było prawdopodobnie przyczyną niedokładnego skrócenia łuku przednutki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 180

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

f w KG (→Wn) i Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.       TGTU (f-c-es1-f1 )

a w Wf1

zamiast f (nuta basowa)
..

Wersja Wf1 jest zapewne błędem, poprawionym już w Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wf

t. 183

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

g1 w akordzie w KG (→Wn) i Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4)

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia.       TGTU (bez bemola)

Akord bez g1 w Wf1
..

Brak g1 w akordzie to zapewne skutek przeoczenia nuty przez sztycharza Wf1. Błąd poprawiono już w Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf