Tekst główny
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugi nakład Wf
Wf3 - Trzeci nakład Wf
Wf4 - Czwarty nakład Wf
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
WfS - Egzemplarz Stirling
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa
porównaj
  t. 169

Łuczek do f w KG

!!!   miniat: ten akord z przednutką, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                     TGTU

Łuczek do B w Wf (→Wa)

EZnieU

Łuczek pod nutami w Wn

EZnieU1

Można się zastanawiać, czy łuczek biegnący od przednutki nie powinien być tu zapisany jako arpeggio, tak jak w podobnej graficznie sytuacji w pr.r. Zdaniem redakcji, w tym kontekście oba sposoby wykonania – arpeggio złożone z trzech nut lub przednutka i kwinta – są możliwe, choć za bardziej prawdopodobne uważamy rozwiązanie z przednutką. Z tego względu zachowujemy kształt graficzny pisowni KG (w tym wypadku prawdopodobnie najbliższej [A]), gdyż w przeciwieństwie do jednoznacznej notacji ze znakiem arpeggia dopuszcza ona dwojaką interpetację. Zarówno niedokładna notacja Wf (→Wa), jak i rutynowo zadiustowana wersja Wn praktycznie eliminują możliwość odczytania Chopinowskiego łuku jako arpeggia.

Akord zbudowany z oktawy i kwinty występuje niejednokrotnie w twórczości Chopina. Bywa przy tym zapisany jako arpeggiowany akord (np. w zakończeniach Etiudy As op. 25 nr 1, Impromtu cis WN 46, Impromptu Ges op. 51) lub przednutka i kwinta (np. w zakończeniu Preludium g op. 28 nr 22).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Ozdobniki

Przejdź do tekstu nutowego

.