Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 90
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Notacja znaków chromatycznych jest w większości źródeł niedokładna, co nie powoduje jednak żadnych trudności w odczytaniu tekstu. W 2. połowie taktu KG i Wf mają tylko jeden znak: przed ostatnim akordem pr.r., przy czym w Wf przywraca on f2, a w KG – prawdopodobnie pomyłkowo – podwyższa ges2 na g2. W Wn do wpisanego w KG dodano drugi, podwyższający b2 na h2. Tylko Wa ma wszystkie niezbędne znaki. Ponadto wszystkie źródła mają niepotrzebny przed d1 w 3. ćwierćnucie l.r. W tekście głównym pomijamy ten znak, dodajemy natomiast ostrzegawczy przed f3 (w ostatnim akordzie). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności KG |
|||||||||
t. 91
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Klinik w KG jest bardzo wyraźny, tak iż dziwi zarówno pominięcie znaku w Wn1, jak i zastąpienie go kropką w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki |
|||||||||
t. 91-92
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Późniejsze rozpoczęcie łuku w Wn1 to niewątpliwie błąd sztycharza, który pominął część łuku przypadającą na kończący linię tekstu t. 91. Błąd poprawiono w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 93
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Na początku taktu KG ma decymę C1-E. Jest to z pewnością pomyłka, o czym m.in. świadczy przed dolną nutą, przed C1 nie mający racji bytu. Wszystkie pozostałe źródła mają oktawę E1-E. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy KG |
|||||||||
t. 93-94
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Proponowana rekonstrukcja opiera się na łącznym potraktowaniu łuków l.r. w KG i Wf. Zarówno kopista, jak i sztycharz Wf1 patrzyli bowiem na ten sam autograf Chopina i jest bardzo prawdopodobne, że każdy z nich odtworzył jedną część łuku, który w [A] był podzielony ze względu na koniec strony (linijki). Przypuszczalnie sztycharz Wf1 pominął tylko krótki fragment łuku w t. 93, natomiast kopista – łuki w trzech następnych taktach. Rozumowanie to uzasadnia również przyjętą interpretację niedokończonego łuku KG (pominiętego w Wn). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG |