Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 22
- Następna »
t. 79
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
W [A] (→KG,Wf→Wa1) w 2. połowie taktu nie było żadnych znaków chromatycznych, co daje ges w l.r. i g1(2) w pr.r. Pomyłkę Chopina poprawiono w Wn (częściowo – tylko przed ges2 w 4. ćwierćnucie) i w Wa2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Ostatni znak przykluczowy |
||||||||
t. 85-88
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
W tekście głównym umieszczamy ostrzegawczy przy najwyższej nucie (ges) ostatniego akordu każdego z tych taktów. W źródłach znaki pojawiają się tylko w t. 86 (w Wn i Wa2) i w t. 87 (we wszystkich źródłach). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze |
||||||||
t. 87
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Zapis tego taktu to przykład niestaranności Gutmanna, który łuki i inne znaki stawiał czasem "na oko", nie kontrolując ich faktycznej zgodności ani z [A], ani z sensem muzycznym. Łuki te częściowo powtórzono w Wn1, a skorygowano dopiero w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG |
||||||||
t. 87-88
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 89
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Odczytana dosłownie 2. od góry nuta ostatniego akordu brzmi w Wn1 des2, co jest oczywistym błędem wobec uderzanego równocześnie d1 w l.r. Regularna budowa trójakordowych motywów wskazuje na błąd tercjowy, a nie przeoczenie . Tak też – na h1 – poprawiono to w Wn2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 22
- Następna »