Wf1
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugi nakład Wf
Wf3 - Trzeci nakład Wf
Wf4 - Czwarty nakład Wf
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
WfS - Egzemplarz Stirling
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa
porównaj
  t. 89

Odczytana dosłownie 2. od góry nuta ostatniego akordu brzmi w Wn1 des2, co jest oczywistym błędem wobec uderzanego równocześnie d1 w l.r. Regularna budowa trójakordowych motywów wskazuje na błąd tercjowy, a nie przeoczenie . Tak też – na h1 – poprawiono to w Wn2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Błąd tercjowy, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego