Zagadnienia : Błąd tercjowy
t. 92
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Wersja Wf1 (→Wf2→Wa) jest niewątpliwie błędna – świadczy o tym zarówno tekst KG (→Wn), jak i korekta Wf3 (→Wf4). Całkowicie prawidłowy tekst ma przy tym dopiero Wf4, gdyż w Wf3 pominięto przed korygowaną nutą. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 93
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Na początku taktu KG ma decymę C1-E. Jest to z pewnością pomyłka, o czym m.in. świadczy przed dolną nutą, przed C1 nie mający racji bytu. Wszystkie pozostałe źródła mają oktawę E1-E. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy KG |
|||||
t. 128
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Występująca w Wf1 (→Wf2→Wa1) wersja z e3 (w obu Wf bez koniecznego w tej sytuacji ) jest niemal na pewno błędna. Dowodzą tego: cis3 zapisane w KG (→Wn) i Chopinowskie poprawki w WfSz i Wf3 (→Wf4). Prawidłowa wersja z cis3 zapisana jest w części źródeł niedokładnie – niezbędny znajduje się tylko w Wn i Wa2. Dalsze pominięcia znaków chromatycznych – patrz sąsiednia uwaga. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KG , Dopiski WfSz |
|||||
t. 148
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Wersja Wn1 to z pewnością błąd sztycharza, poprawiony w Wn2. Dolna nuta tego dwudźwięku pozbawiona jest kasownika w KG, Wf i Wn1, co w każdym przypadku jest oczywistym błędem. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn |
|||||
t. 155
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Struktura figuracji w całym pasażu l.r. (t. 153-156 i 157-160), a w szczególności porównanie z analogicznym t. 159 wskazują na błąd kopisty w tym miejscu. Brak poprawki w Wn można położyć na karb braku przed tą nutą (choć w podobnej sytuacji cztery takty później przed odpowiednią nutą – ces2 – dodano). Znaku nie ma także w większości źródeł, mających nutę na prawidłowej wysokości – dodano go tylko w Wa2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błąd tercjowy , Błędy KG |