KG - Kopia Gutmanna
Data: | X 1839-IV 1840 |
Tytuł: | Sonate || Scherzo |
Dedykacja: | Brak |
Kopia [A] przeznaczona na podkład dla pierwszego wydania niemieckiego, sporządzona przez jednego z ulubionych uczniów Chopina, Adolfa Gutmanna. KG była przejrzana i poprawiona przez Chopina, który prawdopodobnie poprawił w kilku miejscach drobne niedokładności zapisu, np. w notacji znaków chromatycznych lub łukowaniu, oraz wprowadził do tekstu Sonaty pewne zmiany, np. (w tej części):
- najprawdopodobniej dopisał w przedtakcie;
- zmienił as na ges w środkowych akordach l.r. w t. 118-120.
Zidentyfikowanie Chopina jako tego, który dokonał poprawki, bywa często trudne lub niemożliwe – wiele spośród korekt widocznych w KG to raczej efekt sprawdzania przez kopistę własnej pracy, np. poprawki błędnych nut w t. 12-13, 27-29, 163 i 165.
W kilku miejscach KG przekazuje wersje pierwotne, zmienione później w korektach Wf lub podkładzie do Wa, np.:
- e na 3. mierze t. 37 i 225;
- brak cresc. w t. 45-49;
- brak łuków w t. 50-54;
- brak łuku w t. 78-80;
- powtarzane akordy w t. 274-276.
Mimo korekty Chopina KG nie jest wolna od błędów i niedokładności:
- liczne braki znaków chromatycznych, w olbrzymiej większości nie wpływające na odczytanie tekstu i zapewne powtórzone za [A], np. w t. 4, 24, 25 czy 29-30, a także 95 i 111-113;
- brak znaków dynamicznych i akcentów w t. 7-12;
- zbyt krótki łuk w t. 61-65;
- pedalizacja w t. 74-75 i 76;
- brak łuku przetrzymującego Es w t. 79-80;
- f1 zamiast des1 w t. 115;
- powtórzone przypuszczalnie za [A] błędne nuty w t. 130 i 131;
- brak przywracającego des1 na końcu t. 143 i 183 (prawdopodobny błąd [A]);
- brak kropek przedłużających półnuty w t. 145;
- błędny przed 1. akordem w t. 182 (błąd powtórzony za [A]);
- zbyt wcześnie wpisany znak w t. 259;
- pominięcie gis2 na końcu t. 264.
Prawdopodobnie najpoważniejszym, niepoprawionym błędem kopisty jest najniższa nuta końcowego akordu pr.r., ges zamiast b.
Na specjalną wzmiankę zasługują dwa typy niedokładności charakterystyczne dla Gutmanna:
- nieprecyzyjna pisownia główek nutowych, np. g1 w t. 111 lub Ges w t. 184;
- niestaranne łuki, np. w t. 127-130, 140-141, 158-159, 177-183.
Oryginał w: | Biblioteka Narodowa, Warszawa |
Sygnatura: | Mus. 222 Cim. |