mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 1

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez znaku w KG (→Wn)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

Akcent w Wf (→Wa)

TGTU
..

Akcent mógł być dopisany przez Chopina w [A] (→Wf→Wa) już po sporządzeniu KG i jako taki reprezentować najpóźniejszą koncepcję określenia sposobu wykonania początku Scherza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 2-4

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Kliniki w KG i Wf

Kropki w Wn

Bez znaków w Wa
..

Kropki staccato na początku t. 2 i 4 to najjaskrawszy przykład niedokładnego odczytania kliników w KG przez sztycharza Wn – różnica między klinikami w tych miejscach a kropkami w sąsiednich t. 1, 3 i 5-7 jest bardzo wyraźna. Wydawca niemiecki nie użył kliników ani razu w całej Sonacie. Brak znaków w Wa jest zapewne przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Kliniki

t. 5-6

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Dwa znaki  w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 69-70, tylko górna 5-linia, widły wyżej, ścieśnić (wyrównać odstępy na oko).               TGTU

Dwutaktowe  w Wf (→Wa)

Dłuższe i cieńsze w t. 5 + kontynuacja w t. 6
..

Zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem istniejącej rozbieżności między źródłami opartymi na [A] jest stosowane niekiedy przez sztycharzy utożsamianie dwóch (lub więcej) następujących znaków z jednym dłuższym. Ewentualna poprawka Chopina w [A], wprowadzona już po przygotowaniu KG, która potencjalnie jest alternatywnym wyjaśnieniem, wydaje się mało uzasadniona:

  • dwa nie wykluczają ciągłego crescenda, nie ma więc potrzeby łączenia znaków;
  • tylko osobne znaki ukazują także zmianę dynamiczną definiującą niejako charakter jednotaktowych motywów repetycyjnych, zakończonych akcentem.

Z tego względu w tekście głównym podajemy niebudzące żadnych wątpliwości źródłowych ani stylistycznych oznaczenia KG (→Wn).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf , Widełki dynamiczne kontynuujące

t. 5

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Akcent w KG i Wn2
..

Brak akcentu na 3. ćwierćnutę w Wn1 jest najprawdopodobniej przeoczeniem kopisty, w Wn2 akcent ten został uzupełniony.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 7

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez znaku w KG (→Wn)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.       Tu pusta klisza 

 w Wf (→Wa)
..

Brak widełek  w KG (→Wn) to niemal na pewno przeoczenie kopisty, który najwyraźniej zapomniał wpisać oznaczenia dynamiczne między pięcioliniami w całej linijce rękopisu (t. 7-15 – por. t. 8, 9-10, 11-12 i 12). Jest to stosunkowo często występujący typ błędu, wynikającego z logicznie uporządkowanej, etapowej organizacji procesu pisania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KG