mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 7-9

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Dwa łuki w KG (→Wn)

!!!   miniat: od 3. ćwierćnuty t. 7 do 1. ósemki t. 9, tylko górna 5-linia (bez nut na dolnej).                 TGTU

Bez łuków w Wf

 

Łuk Wf na podstawie t. 195-196

EZnieU (jeden łuk)

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU + drugi łuk EZTU

Łuk Wa, odczyt dosłowny

EZnieU2

Łuk Wa, możliwa interpretacja

EZnieU3
..

Ustalenie intencji Chopina w kwestii łukowania t. 8 (wraz z sąsiednimi akordami) napotyka na trudności. Zamysł kompozytora mogą odzwierciedlać zarówno wersje źródłowe, jak i uwzględniające prawdopodobne przeoczenia sztycharza Wf propozycje redakcji. Za najbardziej wiarygodne źródłowo i naturalne pianistycznie uważamy wersje KG (tekst główny) i dwie wersje oparte na zrekonstruowanym na podstawie repryzy łuku Wf.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wa

t. 17-21

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk do t. 21 w KG

!!!   miniat: t. 20 i 1. oktawa 21 (z laską w górę), tylko l.r.        TGTU

Bez łuku w Wf1

Łuk w t. 17-20 w Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4) i Wn

do ostatniej oktawy t. 20 (bez kawałka w 21)
..

Brak łuku w Wf1 to niewątpliwie przeoczenie sztycharza, poprawione – z pewnością na podstawie [A] – w Wf2. Nie jest natomiast jasne, jaki miał być w zamyśle Chopina zasięg tego łuku, gdyż źródła oparte na [A] wydają się przekazywać różne wersje, a zarówno kopista, jak i sztycharz Wf nie zawsze wiernie odtwarzali zapis Chopina. W dodatku łuk KG, mimo że wyraźnie sięga początku t. 21, nie jest jednoznaczny – początek łuku również przekracza kreskę taktową, co nie może przecież oznaczać jego rozpoczęcia w t. 16. Z pomocą przychodzi repryza (t. 205-209), w której sztycharz Wf1, patrząc na to samo miejsce [A], odczytał łuk inaczej niż za pierwszym razem, za to zgodnie z bardziej prawdopodobnym, dosłownym odczytaniem KG. Z tego względu w tekście głównym podajemy łuk dochodzący aż do Es1-Es. Patrz też t. 61-65.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 28

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk w KG (→Wn) i Wa2

!!!   miniat: nic.     TGTU

Bez łuku w Wf (→Wa1)
..

Brak pierwszego łuku w Wf (→Wa1) to zapewne przeoczenie sztycharza Wf. Uzupełniono je w Wa2, przypuszczalnie na podstawie porównania z Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 36-37

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk w KG

TGTU

Łuk w Wf (→Wa)

EZnieU (też w t. 37!)

Łuk Wn

EZnieU2
..

Dłuższy łuk Wf (→Wa) to najprawdopodobniej wynik mylnej interpretacji łuku dochodzącego w [A] do końca t. 36. Chopin wielokrotnie stosował tego rodzaju łuki tenuto. Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie w Chopinowskiej korekcie Wf3 w odpowiednim miejscu repryzy – patrz t. 224.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Łuki tenuto

t. 46-49

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez znaków w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: nic                    TGTU = puste

Łuki l.r. w Wa

EZnieU2
..

Osobne łuki dla l.r., powtórzone za autentycznymi znakami w partii pr.r., są niemal na pewno dodatkiem adiustacji Wa. Uzupełnienie nie jest tu konieczne, gdyż w tego rodzaju fakturze zarówno łuki, jak i kropki wpisane nad pr.r. obowiązują także w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa