mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 271-272

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W Wn1 pominięto ostatni z łuków obejmujących trójnutowe motywy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 272-273

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk od t. 272 w KG (odczyt dosłowny→Wn) i Wf (→Wa)

Łuk od t. 273 w KG (prawdopodobna interpretacja)
..

Zdaniem redakcji, rozpoczęcie łuku od ostatniej ćwierćnuty t. 272 prawdopodobnie nie odpowiada intencji Chopina. Trzy poprzednie takty zapisane są w KG skrótowo, jako powtórzenie t. 269; z pewnością tak samo było w [A]. W tej sytuacji wydaje się prawdopodobne, że łuk nad t. 273-276 miał obejmować tylko wypisaną nutami frazę zaczerpniętą ze środkowej części Scherza.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 273-282

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Dwa łuki w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 273 i 275-276, z numerami taktów, tylko dolna 5-linia, bez pedału, wersja bez ligatur.                   EZTU 273 i EZnieU1 dalej

Interpretacja łuków KG proponowana przez redakcję

EZTU

Łuk od t. 276 w Wf

EZnieU.         na miniat wersja z ligaturami

Uzupełnienie łuku Wf

EZTU 273 i dalej EZnieU

Łuk od t. 273 w Wa

EZnieU2

Inna interpretacja łuków KG
..

Rozpoczęcie łuku KG (→Wn) w t. 275 jest zapewne pomyłką – por. łuk Wf, rozpoczynający się takt później. Być może jednak intencją piszącego było połączenie tego łuku z łukiem w t. 273. Możliwość tę uwzględniamy także ze względu na łuk Wa, który jest najprawdopodobniej efektem przedłużenia przez Chopina łuku Wf2 w podkładzie do Wa. O ile jednak idea objęcia wszystkich omawianych taktów jednym łukiem nie budzi zastrzeżeń, o tyle moment rozpoczęcia łuku mógł być niewłaściwie odczytany przez sztycharzy Wa (por. uwagę dotyczącą analogicznych sytuacji w środkowej części Scherza). Propozycja uzupełnienia wersji Wf wynika z przekonania, że pominięcie łuku w t. 273 nie było w tym wydaniu zamierzone. Nie licząc pierwszej spośród podanych wyżej wersji, każdą z pozostałych można uznać za odpowiadającą intencji Chopina na pewnym etapie kształtowania się notacji tej frazy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KG , Autentyczne korekty Wa

t. 276-277

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk do początku t. 277 w KG i Wf (interpretacja kontekstowa)

Łuk do początku t. 276 w Wn

Łuk do końca t. 276 w Wf (odczyt dosłowny→Wa)
..

Doprowadzenie łuku w KG aż do t. 277 jest oczywiste mimo braku dokończenia łuku w nowej linii – w t. 276 (na końcu linii) zarówno ten łuk, jak i łuk przetrzymujący b1 wykraczają daleko poza kreskę taktową i żaden nie jest potem dokończony, co wskazuje na przeoczenie piszącego. Skrócenie łuku w Wn musi być więc uznane za nietrafną adiustację. W Wf sytuacja jest analogiczna do KG – oba łuki, dochodzące do końca linii w t. 266, sugerują kontynuację, która się jednak nie pojawia (w Wf4 dokończono łuk przetrzymujący). Mimo to sztycharz Wa zinterpretował każdy z tych łuków inaczej – łuk przetrzymujący doprowadzony jest do b1 w t. 277, ale łuk frazowy tylko do końca t. 266.
Z praktycznego punktu widzenia wszystkie trzy pisownie znaczą to samo.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG