Zagadnienia : Niedokładności KG

t. 140-141

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuki KG (odczyt dosłowny) i Wa

!!!   miniat: te takty, tylko górna 5-linia, bez dolnych wideł.        EZTU (kawałek lewego łuku i cały prawy)

Łuki KG, interpretacja kontekstowa

EZnieU1

Łuk w Wn

EZnieU2

..

Zasięg łuków w KG jest niejasny ze względu na nonszalancki sposób ich pisania, a także przejście na nową linię tekstu (od t. 141). Za odczytanie dosłowne przyjmujemy podział łuków na kresce taktowej, gdyż na początku t. 141 nie ma dokończenia poprzedniego łuku. Tak podzielony łuk ma również Wa, oparte na podkładzie, w którym łuki były najprawdopodobniej dopisane przez Chopina (w tym fragmencie). Wersję tę podajemy zatem w tekście głównym. Zdaniem redakcji jednak, bardziej uzasadnione jest odczytanie łuków KG z podziałem po 1. ćwierćnucie t. 141. Łuk Wn jest raczej niedeterminującym frazowania wyjściem awaryjnym, niż próbą odtworzenia notacji KG.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 148

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk do 2. miary w KG

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.        TGTU (prawy koniec łuku do 2)

Łuk do 3. miary w KG (inna interpretacja→Wn), Wf i Wa

EZnieU1 (koniec łuku)

..

Niedokładne podpisanie nut w pionie powoduje, że w KG nie jest jasne, dokąd ma sięgać łuk nad partią pr.r. – do 2. czy do 3. miary taktu. W tekście głównym przyjmujemy pierwszą możliwość, w której wyraźniejszy jest związek z postępem dolnego głosu. W wydaniach zinterpretowano to inaczej, co też jest uzasadnione, zwłaszcza jeśli brać pod uwagę łuk tenuto, dodany przez Chopina w korekcie Wf3 w t. 146.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 158-159

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk w KG (odczyt dosłowny→Wn)

!!!   miniat: t. 158 i półnuta 159, tylko górna 5-linia, bez łuku nad.                EZnieU1

Możliwa interpretacja łuku KG

EZnieU

Łuk przetrzymujący des1 w Wf (→Wa)

EZTU

..

Na podstawie KG i Wf trudno sobie wyobrazić, jaki zasięg i znaczenie ma mieć łuk pod dolnym głosem pr.r. Znak w KG wydaje się być łukiem artykulacyjno-motywicznym zaczynającym się pod eses1, nie wiadomo jednak, do której nuty ma sięgać – do des1es1, czy może nawet f1 w t. 159. W Wf (→Wa) łuk przybrał formę łuku przetrzymującego półnutę des1. W tekście głównym podajemy wersję źródła podstawowego, czyli Wf. Dwa różne sposoby interpretacji łuku KG można traktować jako warianty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG

t. 164-168

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk nad l.r. w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 164 + 166 i 1. ćwierćnuta 167, tylko dolna 5-linia, bez pedału i wideł, z numerem t. 166.               EZnieU1

Niedokończony łuk w Wf

EZnieU2

Łuk od 2. miary w Wa

EZnieU

Dokończenie łuku Wf proponowane przez redakcję

TGTU

..

Łuk KG (→Wn) obejmuje tylko tę część pięciotaktowego pochodu melodycznego, której wykonanie Chopin przypisał lewej ręce. Jest to z pewnością niedokładność, być może powtórzona za [A] (wersja pierwotna?). Odpowiedni łuk w Wf jest natomiast urwany na końcu linii tekstu i najprawdopodobniej miał być doprowadzony do końca frazy (Chopin mógł go przedłużyć w [A] już po sporządzeniu KG). Konieczność objęcia łukiem całości pochodu nie ulega wątpliwości, jeśli wziąć pod uwagę autentyczne łukowanie analogicznych fraz. Obie możliwości rozpoczęcia łuku – od pierwszej lub drugiej miary t. 164 – można uważać za równorzędne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 177-183

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuki w KG

!!!   miniat: t. 177-179, tylko górna 5-linia, bez dolnych wideł, ścieśnione przed półnutą.             Tu EZnieU

Łuki w Wf (→Wa)

TGTU

Łuki w Wn

EZnieU1

..

Zdaniem redakcji, łuki Wf (→Wa), bardziej konsekwentne, prawdopodobnie wierniej oddają notację Chopina w [A] niż łuki KG. Te ostatnie są zresztą nieprecyzyjne, tak iż nie jest wcale oczywiste, jak należy je rozumieć, np. początek łuku w t. 177 odczytujemy – inaczej niż Wn – jako przypadający na 2. miarę taktu. Niewykluczone, że podobnie należy interpretować łuk rozpoczynający się w t. 179.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KG