Zagadnienia : Błędy Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 10
- Następna »
t. 46-49
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Zróżnicowane źródłowe wersje znaków o charakterze dynamicznym – akcentów i – to efekt nałożenia się prawdopodobnych błędów (np. brak znaków w Wf w t. 48-49), niedokładności (krótkie akcenty w Wa) i adiustacji (powtórzenie znaków z górnej pięciolinii na dolnej w Wa1, dodanie akcentu w t. 48 w Wa2) oraz Chopinowskich poprawek. Kompozytor być może dopisał w KG znaki w t. 48-49, a niemal na pewno uzupełnił notację Wa, dopisując w służącym za podkład do tego wydania egzemplarzu Wf2 akcent w t. 49 (wraz z cresc. - -). W tekście głównym proponujemy oznaczenia wzorowane na podobnie uzupełnionej wersji Wa1 w t. 234-237, w których dopisane przez Chopina oznaczenia nie mieszają się ani z wcześniejszymi z Wf, ani z dodanymi przez adiustatora. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty KG , Autentyczne korekty Wa |
||||||||||||
t. 52
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W Wf1 i KG dolną nutą 1. akordu pr.r. jest pomyłkowo as1. Błędny zapis musiał znajdować się w [A], co potwierdza identyczny błąd w repryzie (t. 240). Oczywistą pomyłkę poprawiono w następnych Wf (→Wa) i Wn, co niemal na pewno można przypisać adiustatorom. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
||||||||||||
t. 54
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W tekście głównym uwzględniamy dodane w korekcie Wf3 (→Wf4) – najprawdopodobniej przez Chopina – krzyżyki podwyższające przednutkę f1-f2 na fis1-fis2. Zdaniem redakcji, była to przypuszczalnie poprawka błędu. Podobnie w repryzie – t. 242. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG |
||||||||||||
t. 57
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Akord z ces2, mimo iż z harmonicznego punktu widzenia zupełnie możliwy, jest jednak najprawdopodobniej następstwem pomyłki Chopina. Czterodźwięk zmniejszony dis-fis-a-c (a-c-es-ges) wprowadza bowiem tonację b-moll, co Chopin wskazał zmianą enharmoniczną w poprzednim takcie. W tym kontekście przeoczenie jest bardzo prawdopodobne – por. uwagę w t. 56. Kasownik dodany – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf3 (→Wf4) jest więc zapewne poprawką błędu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG |
||||||||||||
t. 76-77
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Znak , wpisany w źródłach przed oktawą Es1-Es, właśnie jej miał najprawdopodobniej dotyczyć (Chopin często pisał znak wzięcia pedału przed nisko położoną nutą). Pisownię Wf można zresztą tak odczytać, jednak w pozostałych źródłach umieszczono znak wyraźnie pod akordem na 2. mierze taktu, a nie przed ostatnią oktawą. W tekście głównym korygujemy to bardzo prawdopodobne nieporozumienie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 10
- Następna »