Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 15-16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Koniec łuku w KG, odczyt dosłowny

Koniec łuku w KG (interpretacja kontekstowa→Wn) i Wf (→Wa), interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: t. 16 do pauzy, tylko górna 5-linia, bez wideł.

..

W t. 16, pierwszym w nowej linii, w Wf (→Wa) brakuje dokończenia łuku rozpoczętego w t. 15, co jest oczywistą pomyłką. Rekonstuujemy to pominięte zakończenie na podstawie analogicznych t. 24, 70 i 78.
Zakończenie łuku w KG, odczytane dosłownie, można interpretować jako "łuk-tenuto", stosowany niejednokrotnie przez Chopina. Jednak porównanie z podobnie zakończonym łukiem w t. 18 przekonuje, że przesunięcie końca łuku poza akord w połowie t. 16 jest prawdopodobnie tylko pozbawioną znaczenia manierą pisarską. W tekście głównym podajemy zatem łuk zakończony w konwencjonalny sposób, zgodnie z Wn i zrekonstruowaną wersją pozostałych wydań.
Podobnie w t. 23-24, 69-70 i 77-78.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfS

Bez palcowania lekcyjnego

..

W tekście głównym uwzględniamy mogące pochodzić od Chopina palcowanie wpisane w WfS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Na końcu taktu, w partii l.r. Chopin w KG skreślił  postawiony błędnie przed c1 i wpisał znak przed a.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki KG , Autentyczne korekty KG

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

 w KG i Wn2mar (→Wn2)

!!!   miniat: ta co przy końcówce łuku, tylko z widełkami...      EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZTU

Akcent w Wn1

długi pod akordem w połowie taktu, na wysokości wideł EZTU

..

Nie jest jasne, które ze źródeł opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf1 – trafniej oddało zakres, a co za tym idzie, także sens widełek . Obie wersje mają swoje zalety stylistyczne i mogą być przekonująco uzasadnione od strony źródłowej:

  • Znak Wf niedwuznacznie podkreśla kulminacyjną appogiaturę linii melodycznej. Chopin mógł dopisać go w [A] już po sporządzeniu KG.
  • Znak w KG rozciąga rozładowanie kulminacji na cały takt, niejako uwzględniając kontrapunktującą partię l.r. Także ten znak mógł być dopisany przez Chopina, jeśli w [A] początkowo w ogóle nie było tu znaków dynamicznych.

W tekście głównym podajemy znak  według źródła podstawowego, czyli Wf. Wersję KG można uważać za równorzędny wariant.

Akcent w Wn1 jest niewątpliwie wynikiem niezrozumienia pisowni KG, co poprawiono w Wn2mar (→Wn2).

Podobnie w t. 24, 70 i 78.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

[A] (→KG,Wf) Chopin przeoczył klucz basowy. Znak uzupełniono w Wn i Wa. Podobnie we wszystkich powtórzeniach tego miejsca.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy KG