As - Autograf szkicowy
Szkic materiału tematycznego całości utworu.
AI - Autograf I
Najwcześniejszy autograf okolicznościowy.
AII - Autograf Caraman
Okolicznościowy autograf nieostatecznej wersji.
AIII - Autograf Rothschild
Okolicznościowy autograf wcześniejszej wersji, zbliżonej do opublikowanej.
A - Autograf
Autograf-czystopis, przeznaczony na podkład dla pierwszego wydania francuskiego.
Wf - Wydanie francuskie
Brandus et Cie, Paryż, numer wydawniczy B. et Cie. 4743.(1):
Wf1 – Pierwsze wydanie francuskie, XI 1847,
Wf2 – Drugie wydanie francuskie, ok. 1854-1858.
Dwa egzemplarze lekcyjne z naniesieniami pochodzącymi od Chopina:
WfD – Egzemplarz Wf1 Camille
O'Méara-Dubois,
WfS – Egzemplarz Wf1 Jane Stirling.
Wn - Wydanie niemieckie
Breitkopf & Härtel, Lipsk:
Wn1op – pierwsze wydanie niemieckie całego op. 64, XI 1847, numer wydawniczy 7721,
Wn2op – drugie wydanie niemieckie całego op. 64, ok. 1855,
Wn3op – poprawiony nakład Wn2op, ok. 1868,
Wn1Des – pierwsze wydanie niemieckie tego Walca, XI 1847, numer wydawniczy 7715,
Wn2Des – drugie wydanie niemieckie tego Walca, ok. 1855-1856,
Wn3Des – trzecie wydanie niemieckie tego Walca, 1858, numer wydawniczy 9619,
Wn4Des – zmieniony nakład Wn3Des, po 1861.
Wa - Wydanie angielskie
Filiacja źródeł
Centralnym źródłem w procesie przygotowywania Walca do publikacji był czystopis A, napisany na podstawie szkicowego As. Na podstawie A sporządzono Wf, które przed publikacją przeszło dwuetapową korektę z niewątpliwym udziałem Chopina w drugiej fazie. Egzemplarz Wf sprzed zasadniczej korekty Chopinowskiej posłużył za podkład do dwóch równolegle przygotowywanych Wn – obejmującego całe op. 64 w jednym zeszycie Wn1op i oferującego tego Walca osobno Wn1Des. W obu wersjach Wn wprowadzono zmiany, z których część prawdopodobnie pochodzi od Chopina. Obie wersje Wn były następnie rewidowane i adiustowane w dużym stopniu niezależnie, czego efektem są odpowiednio Wn2op i Wn3op oraz Wn3As. Gotowe Wf wykorzystano jako podstawę dwóch Wa, wcześniejszego WaC i WaW1. To ostatnie, wydane w oficynie głównego angielskiego wydawcy Chopina, było później wznawiane w zrewidowanej wersji, WaW2. Zachowały się dwa egzemplarze lekcyjne, w tym Walcu praktycznie bez znaczących naniesień.
Zasady tworzenia tekstu głównego
Walca Des-dur op. 64 nr 1
Za podstawę przyjmujemy A z uwzględnieniem Chopinowskich korekt Wf. Bierzemy też pod uwagę mogące pochodzić od Chopina dopiski w egzemplarzach lekcyjnych.