Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 61-62

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

Ostrzegawcze kasowniki przed h w t. 61 i d1 w t. 62 dopisał Chopin w KG (→Wn1; dodano je także w Wa3). Drugi z nich pominięto w Wn2, a przywrócono w Wn3. Kasownik przed f1 na końcu t. 61 to uzupełnienie wprowadzone najprawdopodobniej w trakcie korekty Wf. Żadnego z tych znaków nie ma w Wa1 (→Wa2).
We wszystkich źródłach powtórzono  przed gis3 na początku 4. grupy szesnastek w t. 61, a w KG (→Wn) i Wa także przed gis w l.r. W Wa dodano jeszcze  przed następnym gis, zapewne ze względu na g3 w pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KG

t. 62

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W KG (→Wn1) nie ma  przed f3 na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 69

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W Wn1 przed h3 i a3 znajdują sie niepotrzebne kasowniki, brakuje natomiast  obniżającego h3 na b3. Wn2 (→Wn3) mają prawidłowy zapis.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 70

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Trójdźwięk w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic.         TGTU (główka c1)

Kwinta w Wf

..

Brak c1 w Wf jest z pewnością błędem. Tego rodzaju pomyłka sugeruje, że sztycharz pracował tu na podstawie rękopisu, a nie odbitki już wysztychowanej przez siebie pierwszej strony Etiudy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 75

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W 2. połowie taktu jedynym znakiem chromatycznym w partii pr.r. jest w KG i Wf podwyższający d3 na dis3. Notacja ta, choć niedokładna, determinuje także brzmienie 6. i 10. szesnastki 2. połowy taktu jako dis2 i dis1. W Wa dodano przed 3. od końca szesnastką (dis1) i niepotrzebny przed gis2 w 3. grupie szesnastek. Tylko Wn ma poprawną notację, w której wskazano podwyższenie 3., 7. i 11. szesnastki na fis3, fis2 i fis1. Patrz t. 11.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji