mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 4-5

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuk KG (możliwa interpretacja→Wn1) i Wa

!!!   miniat: ostatnia triola t. 4 i pierwsza t. 5, tylko górna 5-linia, bez forte; akcenty blisko pr.r. (na miniaturze)        Jeden łuk do połowy t. 5

Łuki KG (prawdopodobna interpretacja), Wf i Wn2 (→Wn3)

TGTU
..

W KG zarówno koniec łuku w t. 4 (na końcu linii), jak i początek łuku w rozpoczynającym nową linię t. 5 zapisane są ruchem na tyle obszernym, że można je odczytać jako jeden łuk. Zdaniem redakcji, jest jednak bardziej prawdopodobne, że początek tematu Chopin chciał podkreślić nowym łukiem.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 11

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Dwa łuki w KG (→Wn)

!!!   miniat: 9 ósemek, tylko górna 5-linia.        TGTU

Jeden łuk w Wf i Wa

nad całym taktem
..

W tekście głównym podajemy rozdzielone łuki na podstawie niebudzącego wątpliwości zapisu KG (→Wn). Nie można jednak wykluczyć, że Chopin połączył łuki w podkładach do Wf i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 12-13

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Dwa łuki w KG i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ostatnia grupa t. 12 i pierwsza t. 13, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i akcentów.      TGTU

Jeden łuk w Wf, Wa i Wn1

półtora taktu (12 i pół 13)
..

Niedokładnie zapisane łuki KG są jednak, zdaniem redakcji, rozdzielone. Niewykluczone, że podobnie wyglądało to w podkładach do Wf i Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 23

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Kontynuacja łuku w KG (→Wn1) i Wf

!!!   miniat: 1. triola 23, tylko górna 5-linia.       TGTU

Przerwany łuk w Wa

EZnieU3

Nowy łuk w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1
..

W tekście głównym początek łuku w t. 23 podajemy na podstawie KG (→Wn1) i Wf. Wersja Wa może być również autentyczna – rozpoczęcie nowego łuku od 2. ósemki tego taktu wydaje się dobrze uzasadnione, jeśli wziąc pod uwagę powtórzenie oktawy h2-h3 w pr.r. i skok l.r. Natomiast rozpoczęcie nowego łuku od początku taktu jest dowolną adiustacją Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 23-25

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuki KG, odczyt dosłowny

!!!   miniat:     od 8. ósemki 23 do 8. ósemki 24, ścieśnione w 24, tylko górna 5-linia.               TGTU + trzy krótkie EZnieU1

Łuki KG (interpretacja kontekstowa→Wn1)

TGTU

Łuki w Wf

EZnieU

Łuk w Wa i Wn2 (→Wn3)

EZnieU2
..

Zdaniem redakcji, w Wn1 słusznie uznano, że dłuższe łuki KG miały w zamyśle Chopina zastąpić te krótsze, zapisane pod nimi i prawdopodobnie wcześniejsze. Wskazuje na to dopisanie akcentów, które można uważać za ekwiwalent krótszych łuków w t. 24. Wersję tę podajemy więc w tekście głównym, trzeba jednak powiedzieć, że to łuki Wf wykazują większą zgodność ze strukturą motywów, gdyż dwie ostatnie triole t. 24 stanowią skróconą wersję wcześniejszych, sześcionutowych motywów w t. 23 i w 1. połowie t. 24. Autentyczny może być też łuk Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn