Łuki
|
t. 58-60
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Łuk obejmujący frazę w wewnętrznym głosie dodał Chopin najprawdopodobniej w korekcie Wf. Znak jest jednak postawiony niedokładnie – w t. 58, kończącym linię tekstu, łuk rozpoczyna się na pięciolinii, ale jego kontynuacja w t. 59-60 znajduje się pod pięciolinią, co utrudnia odczytanie. W analogicznym miejscu w t. 78-80 łuk umieszczony jest już w sposób niebudzący wątpliwości. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
|
t. 74-77
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Odczytane dosłownie, krótkie łuki KG (→Wn1) są niemal na pewno błędne ze względu na sprzeczne z budową frazy przerwanie łuku pomiędzy t. 73-74. Zaproponowana interpretacja jest oparta na pierwotnym łukowaniu analogicznych t. 55-57, w których Chopin łączył napisane początkowo w KG jednotaktowe łuki w t. 55-56. Frazowanie to można uważać za alternatywne w stosunku do tekstu głównego, opartego na Wf i zgodnego z łukowaniem analogicznych t. 54-57. Ciągły łuk w Wn2 (→Wn3) to wynik dowolnej adiustacji, ale taki sam łuk w Wa może być autentyczny. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG |
|||||||||
|
t. 78
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Łuk obejmujący frazę wewnętrznego głosu pr.r. w t. 78-80 został dodany przez Chopina najprawdopodobniej w korekcie Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
|
t. 79-80
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Łuk obejmujący frazę w wewnętrznym głosie został dodany przez Chopina najprawdopodobniej w korekcie Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
|
t. 95-97
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Spośród czterech źródłowych wersji łukowania tylko dwie pierwsze – KG i Wa oraz Wf – są prawdopodobnie autentyczne. Wersja Wn1 jest z pewnością błędna – sztycharz pomylił takty i umieścił podział łuku o takt za późno. Natomiast adiustator Wn2 (→Wn3) uznał przypuszczalnie, że łuk od przednutki i łuk frazowy, w KG stykające się ze sobą, tworzą jeden łuk, biegnący od przednutki. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KG |
