mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 70

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Bez znaku w KG (→Wn1)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.       Tu pusta klisza 

Akcent na 3. mierze w Wf

Akcent na 1. mierze w Wa

EZnieU
..

W tekście głównym podajemy akcent na 3. mierze taktu, zgodny ze znakiem występującym we wszystkich źródłach w analogicznym t. 50. Akcent długi (widełki  ?) widoczny w Wa może wszakże być autentyczny – por. uwagę w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 71

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Ćwierćnuta z mordentem w KG (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez łuku i dynamiki.                EZnieU + mordent

Ćwierćnuta bez mordentu w Wf

= war. 11 bez mordentu

Ósemki z mordentem w Wa1

TGTU
..

Wersja KG (→Wn) i Wf, identyczna z wersją analogicznego t. 51, jest najprawdopodobniej wcześniejsza (pominięcie mordentu w Wf to niemal na pewno pomyłka). Brak poprawek w KG dowodzi, że wersja tej kopii znajdowała się także w autografie przepisywanym przez kopistę. Występującą w Wa1 wersję z samymi ósemkami Chopin musiał zatem w rękopisie, będącym pod­kładem dla tego wydania, wprowadzić zamiast poprzedniej. Dlatego też – jako późniejszą – podajemy ją w tekście głównym. Tego typu roz­drobnienie dłuższej wartości rytmicznej to charakterystyczny dla Chopina sposób wzbogacania linii melodycznej przy powtarzaniu fraz (por. np. Mazurki As op. 7 nr 4, t. 25-32, g op. 24 nr 1, t. 57 i 59, C op. 24 nr 2, t. 97-104, cis op. 50 nr 3, t. 77-88, a op. 59 nr 1, t. 3-6 i 27-30, Walc Es op. 18, t. 37-51).
W Wa2 (→Wa3) wprowadzono – zapewne pod wpływem Wf – wersję analogiczną do t. 51.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Zmiany linii głównej

t. 74-77

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuki KG (odczyt dosłowny→Wn1)

całotaktowe 74, 75, od 76 do końca. Na końcu 73 do ostatniej ósemki (trochę krótszy, podnieść prawy koniec ciut)

Łuki KG, interpretacja kontekstowa

t. 73-74 = TGTU, potem nowe t. 75, 76, 77 do końca

Łuki Wf

TGTU

Łuk w Wa i Wn2 (→Wn3)

cała linijka
..

Odczytane dosłownie, krótkie łuki KG (→Wn1) są niemal na pewno błędne ze względu na sprzeczne z budową frazy przerwanie łuku pomiędzy t. 73-74. Zaproponowana interpretacja jest oparta na pierwotnym łukowaniu analogicznych t.  55-57, w których Chopin łączył napisane początkowo w KG jednotaktowe łuki w t. 55-56. Frazowanie to można uważać za alternatywne w stosunku do tekstu głównego, opartego na Wf i zgodnego z łukowaniem analogicznych t. 54-57. Ciągły łuk w Wn2 (→Wn3) to wynik dowolnej adiustacji, ale taki sam łuk w Wa może być autentyczny.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 76

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuk dis-es w KG (→Wn1→Wn2), Wf i Wa

!!!   miniat: nic.      TGTU

Bez łuku w Wn3
..

Usunięcie łuku dis-es w Wn3 to wynik adiustacji, mającej na celu ujednolicenie t. 56 i 76, tym razem na podstawie wersji KG w t. 56. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 78

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Bez łuku w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ta co w t. 58.        Tu pusta klisza 

Łuk dolnego głosu w Wf
..

Łuk obejmujący frazę wewnętrznego głosu pr.r. w t. 78-80 został dodany przez Chopina najprawdopodobniej w korekcie Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf