KG - Kopia Gutmanna


Data: ⇒VI 1837
Tytuł: 7me Etude
Dedykacja: Mme la Csse d'Agoult

Kopia sporządzona przez Adolfa Gutmanna, ucznia Chopina i kopistę wielu jego dzieł. Służyła za podkład do pierwszego wydania niemieckiego Etiudy. Podkładem dla KG mogła być kopia autografu, który służył za podkład do Wf, poprawiona i uzupełniona przez Chopina, lub inny autograf (wszystkie te hipotetyczne rękopisy zaginęły, co bardzo utrudnia ustalenie filiacji). Rękopis ten najprawdopodobniej był następnie wykorzystany jako podkład do Wa. Datowanie rękopisu wynika z listu Henryka Probsta do firmy Breitkopf & Härtel, stwierdzającego wysłanie rękopisów całego op. 25 do lipskiego wydawcy. (patrz charakterystyka A Etiudy As nr 1).

KG nosi ślady bardzo starannego, przynajmniej dwukrotnego przeglądania przez Chopina, który wprowadził liczne poprawki i uzupełnienia:

  • dopisał tempo metronomiczne (ołówkiem, zapewne w ostatniej fazie przeglądania wszystkich Etiud);
  • także ołówkiem, a więc na ostatnim etapie korekt, dopisana jest przednutka w t. 50;
  • poprawiał łuki – najczęściej przedłużał, np. w t. 33-35, ale także skreślał (np. w t. 20, patrz też t. 47), dzielił (np. w t. 38);
  • dopisał 14. nutę biegnika na 1. mierze t. 26 (gis);
  • dopisał pedał w t. 28 i przesunął znak  w t. 45;
  • dopisał  w t. 40;
  • zredukował liczbę uderzanych ósemek dolnego głosu pr.r. w t. 18 i 29-35, usuwając lub przetrzymując niektóre z nich;
  • z  jednorodnej faktury akordowej pr.r. w t. 19 i 43-44 wyodrębnił górny głos;
  • wprowadził szereg innych uzupełnień i poprawek, np. skreślenia w t. 25-26 i 36-37, 52 i 63.

Z drugiej strony, KG zawiera różnego kalibru błędy i niedokładności, m.in.: 

  • przeoczenia różnych elementów, jak np. łuk l.r. w t. 9-10 czy początek łuku pr.r. w t. 58;
  • błędne Dis zamiast H1 w t. 31;
  • umieszczenie cyfr palcowania na początku t. 45 przy niewłaściwych nutach;
  • niedokładne, często zbyt daleko sięgające łuki, np. w t. 20 (skreślony przez Chopina) lub w t. 9.

KG uznajemy w tej Etiudzie za źródło podstawowe.

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa
Sygnatura: Mus 217