op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
Utwory
0



op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
Źródła
- Kopia Gutmanna
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Inny egzemplarz Wn1
- Drugie wydanie niemieckie
- Zmieniony nakład Wn2
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa1
- Zmieniony nakład Wa2
WfS - Egzemplarz Stirling
Wydawca: | Henry Lemoine |
Data: | VI 1845 |
Tytuł: | Etudes || 7me Étude |
Dedykacja: | Madame la Comtesse d'Agoult |
Egzemplarz Wf3 ze zbioru utworów Chopina, należącego do jego uczennicy, Jane Stirling. U góry 1. strony tekstu nutowego wpisana jest przez Chopina data – 7 Juin 1845 [7 czerwca 1845]. WfS zawiera liczne dopiski, świadczące o gruntownym opracowaniu tej Etiudy z Chopinem:
- szczegółowe palcowania, poczynając już od wstępu, a na t. 64 kończąc. Większość cyfr palcowania, wpisywanych ołówkiem przez Chopina, została później nadpisana atramentem przez uczennicę, zapewne w celu zwiększenia czytelności i utrwalenia uwag kompozytora.
-
wskazówki o charakterze dynamicznym, np. akcenty w t. 1 i 58 czy
w t. 62;
- pedalizację w t. 1-3 i 5;
- inne wskazówki wykonawcze, np. fermaty we wstępie, połączenie łuków między wstępem a t. 1;
- skreślenia i warianty ułatwiające wykonanie w t. 22, 24 i 52-53.
Oryginał w: | Bibliothèque Nationale de France, Paryż |
Sygnatura: | Rés. Vma 241 (III,25) |