Łuki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Łuk Wa można by uznać za wynik niezrozumienia rękopisu (być może niedokładnego), gdyby nie przedłużenie łuku wpisane – zapewne przez Chopina – w WfS. Wydaje się zatem, że adekwatne oznaczenie zazębiających się fraz nurtowało Chopina zarówno na etapie przygotowywania Etiudy do druku, jak i wiele lat później na lekcjach. Wersje Wf i Wn1 oraz Wn2 (→Wn3) zapewne są tylko konwencjonalnymi interpretacjami rękopiśmiennej notacji, jaką widzimy w KG. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS |
||||||||||
t. 7
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Łukowanie Wa to stan pierwotny, na etapie rękopisów poprawiony przez Chopina jedynie w KG. Dokładny sens tej poprawki nie jest zresztą jasny (w Wn1 odczytano łuki dosłownie jako niepołączone), ale Chopinowska korekta Wf rozwiewa wątpliwości co do intencji kompozytora. Por. analogiczne t. 50-51. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KG |
||||||||||
t. 9-10
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Zarówno brak łuku w KG (→Wn1), jak i jednotaktowy łuk Wf muszą być uznane za niedokładność notacji. Natomiast łuk Wa jest zapewne autentyczny i bierzemy go za podstawę tekstu głównego. Przesuwamy jednak jego początek tak, by obejmował także przednutkę, tak jak to w analogicznych sytuacjach widać w KG (t. 1 i 45) oraz Wf (t. 45). Niewykluczone zresztą, że kopista pomylił tu pięciolinie i nad pr.r. wpisał właśnie biegnący od początku taktu łuk l.r. Dwutaktowy łuk dodano również w Wn2 (→Wn3), wraz z konwencjonalnym łuczkiem od przednutki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy KG |
||||||||||
t. 27-28
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Moment zakończenia łuku w KG nie jest całkiem jasny – można go odczytać jako obejmujący tylko t. 27, jak to zrobiono w Wn1, lub jako dochodzący do Es1 w t. 28, jak jest w Wn2 (→Wn3). Zdaniem redakcji, właściwe jest to drugie odczytanie. Tę wersję, występującą także w Wa, podajemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||||||
t. 31
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Zasięg łuków w KG jest tu niejasny, co więcej, mimo że łuk rozpoczynający się w tym takcie nie łączy się z poprzednim, jego kształt sugeruje, że intencją piszącego mogło być ich połączenie. Z tego względu w tekście głównym przyjmujemy niebudzący wątpliwości ciągły łuk Wf. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »