mUltimate Chopin

op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 1

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Nuty normalnej wielkości w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: pierwsze trzy, tylko dolna 5-linia, bez wideł i piano.       EZnieU same nuty, bez kaso h i # fis, bez wiązania ósemkowego cis-His

Drobne nuty w Wf

!!!      TGTU = EZTU (drobne nuty, też bez kaso h i # fis i bez wiązania ósemkowego)
..

Nie jest pewne, czy Chopin wyobrażał sobie beztaktowy wstęp zapisany nutami normalnej wielkości czy drobnymi. Zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne jest nierozpoznanie przez Gutmanna drobnych nut w zapisie [A] i podobny błąd popełniony w podkładzie do Wa lub przez sztycharza tego wydania (por. Preludium cis op. 45, t. 79), niż samowolna zmiana zwykłej notacji na drobne nuty w Wf. Możliwe są także inne scenariusze tłumaczące genezę tej różnicy, ale pisownia drobnymi nutami, częściej stosowana w tego typu swobodnych metrycznie fragmentach, wydaje się tu w ogólności bardziej prawdopodobna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 1

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Ósemki w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: od 3. do 6. nuty, bez wideł i palców (łuk może być lub nie, co łatwiej).           Tu wiązanie (EZTU)

Ćwierćnuty w Wf

!!!       Tu pusta klisza 
..

W tekście głównym proponujemy ósemki, gdyż ich autentyczność jest niepodważalna. Natomiast ćwierćnuty w Wf mogą być następstwem nieuwagi sztycharza – odstępy między nutami cis-His i His-a odpowiadają wcześniejszemu odstępowi cis-cis (ósemka), a nie Gis-dis (ćwierćnuta), co prawdopodobnie oznacza, że sztycharz rozplanował nuty, widząc w podkładzie ósemki, potem jednak pominął to miejsce dodając wiązania. Z drugiej strony nie można całkiem wykluczyć korekty Chopina w Wf – ćwierćnuty były przezeń zapewne akceptowane na lekcjach, skoro odpowiednia poprawka nie została wpisana w żadnym z trzech egzemplarzy lekcyjnych (dwa z nich – WfD i WfS – noszą wyraźne ślady szczegółowego opracowywania Etiudy z Chopinem, a w WfS pierwsze dopisane palcowanie dotyczy właśnie tych dwóch nut). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 1

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Bez oznaczeń w KG (→Wn), Wf i Wa

!!!   miniat: od Gis do ósemki gis, tylko dolna 5-linia, bez palców i wideł.         TGTU = puste

Fermaty w WfS

!!!     EZnieU2 (nad dis i a)
..

Fermaty dopisane w WfS to zapewne uwaga lekcyjna, będąca próbą ukształtowania właściwych proporcji w swobodnym rytmicznie wykonaniu wstępnej frazy Etiudy. Znaki te, wraz z pochodzącym z tego samego egzemplarza palcowaniem, dowodzą, że Chopin nie czuł potrzeby skorygowania być może błędnego rytmu 4. i 5. nuty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 4

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Rytm podwójnie punktowany w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: od 3. ósemki do końca taktu, tylko górna 5-linia.      TGTU

Rytm pojedyńczo punktowany w Wf

!!!      dawny wariant na Dawnym TGTU
..

W zachowanych źródłach nie widać śladów dokonywania zmian rytmu górnego głosu. Nie wydaje się również, by któraś z wersji mogła być pomyłkowa; jest to zwłaszcza wykluczone w przypadku rytmu KG (→Wn) i Wa, potwierdzonego także zgodną wersją wszystkich źródeł w analogicznym t. 48. Wydaje się więc, że pierwotny rytm pojedyńczo punktowany, zachowany w Wf, został przez Chopina zmieniony na rytm podwójnie punktowany w podkładzie do Wa, skąd trafił do KG.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Rytm punktowany lub równy

t. 8

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Rytm punktowany w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: od przednutki do końca taktu, tylko dolna 5-linia, bez wideł.        TGTU

Równe szesnastki w Wf

!!!     bez kropki i beleczki, przesunąć lekko nutę, łuku nie ruszać.
..

Autentyczność rytmu punktowanego w KG (→Wn) i Wa nie budzi najmniejszych wątpliwości. Równe szesnastki Wf można by uznać za wynik nieuwagi sztycharza lub niezrozumienia rękopiśmiennego podkładu, ale wersja ta może być też następstwem poprawki Chopina, wprowadzonej jeszcze w rękopisie lub w korekcie Wf. Za jeden ze śladów ewentualnych zmian dokonywanych w druku można uznać zbyt długi łuk, dopasowany do nuty położonej bliżej kreski taktowej niż widoczna szesnastka gis.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej , Rytm punktowany lub równy