Rytm
|
t. 12
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Nie jest jasne, jak powstała różnica rytmu w tym miejscu, jednak żadna z tych dwóch wersji nie wydaje się pomyłkowa. Notacja Wa wskazuje na możliwość błędu sztycharza – szesnastka h1 umieszczona jest bliżej kreski taktowej niż szesnastka gis, możliwe więc, że w podkładzie do Wa rytm był taki jak w KG. Niewykluczone też, że dodatkowa kropka i beleczka wiązania były dopisane w KG przez Chopina, choć obraz graficzny notacji raczej tego nie potwierdza. Ze względu na powyższe niejasności w tekście głównym podajemy występujący w źródle podstawowym (KG) rytm podwójnie punktowany. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty KG , Rytm punktowany lub równy |
|||||||||||
|
t. 30
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Wersja Wf z dodatkowym, przetrzymanym dis2 (jak w analogicznym t. 34) jest prawdopodobnie wynikiem korekty Chopina – fragment laseczki dochodzący do tej nuty jest nieco odchylony od pionu, co wskazuje na jego późniejsze dostawianie. Przy zastosowaniu autentycznej pedalizacji ma to zresztą tylko ideowe znaczenie. Wersję tę bierzemy za podstawę tekstu głównego, w którym jednak modyfikujemy sposób zapisu na wzór tego, jakiego Chopin użył w t. 35. Pisownia źródeł jest tu bowiem wynikiem wprowadzanych przez Chopina zmian w strukturze rytmicznej partii akompaniującej (podobnie w t. 32 i 34). Pierwotnie – co widać wyraźnie w KG – ósemkowe dwudźwięki i akordy były zawsze uderzane, niezależnie od nut górnego głosu. Chopin następnie usunął niektóre nuty, a inne przetrzymał łukami. Proces ten zakończyły dopiero korekty Wf – w tym takcie (opisana powyżej) i w t. 32. Generalnie Chopin – jeśli to tylko było możliwe – unikał pisowni z łukami przetrzymującymi, starając się notować tylko uderzane nuty (por. t. 35, a także np. Etiudę a nr 4 od t. 9 czy Etiudę E op. 10 nr 3, t. 30-31 i 34-35). Z tych względów w tekście głównym proponujemy notację z ćwierćnutami, wzorowaną na Chopinowskiej w t. 35. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KG |
|||||||||||
|
t. 32
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Tak jak w t. 30, wersję Wf, będącą wynikiem Chopinowskiej korekty (wprowadzenie rytmu punktowanego w górnym głosie i przetrzymanie h1 już od 5. ósemki taktu), podajemy w tekście głównym w zmodyfikowanej postaci. Uproszczenie notacji rytmicznej, zgodne ze zwyczajami Chopina w tym względzie, istotnie naszym zdaniem zwiększa czytelność tekstu. Brak w KG (→Wn) łuków przetrzymujących tercję e1-g1 jest niemal na pewno przeoczeniem kopisty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej , Błędy KG , Rytm punktowany lub równy |
|||||||||||
|
t. 34
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Ze względu na zmiany, jakim podlegała akompaniująca partia pr.r. – dopisywanie przez Chopina łuków przetrzymujących – w tekście głównym proponujemy równoważną, prostszą notację. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||||||||
|
t. 35
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Arpeggio w KG zostało dopisane prawdopodobnie przez Chopina (por. pisane ręką kopisty arpeggia w Etiudzie a nr 11, t. 53-54). Brak znaku w Wf jest więc przypuszczalnie skutkiem nieuwagi kompozytora. Przetrzymanie akordu oznaczone w WfS, zgodne z tendencją Chopina do eliminowania uderzeń partii akompaniującej razem z dźwiękami górnego głosu (por. uwagę do t. 30), może być uważane za równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS , Autentyczne korekty KG |
