Łuki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 29-30
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Brak dokończenia łuku w KF (→Wn1) jest prawdopodobnie przeoczeniem kopisty – w KF t. 29 znajduje się na końcu linii. Podzielony łuk Wa może jednak oznaczać, że także w podkładzie do tego wydania łukowanie było niejasne. W tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości łuk Wf (tak jak w poprzedniej, analogicznej frazie, umiejscowienie łuku pod nutami jest z pewnością dowolnością sztycharza). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Błędy KF |
||||||
t. 36-37
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Brak w KF (→Wn1) łuku nad ósemkami Dis-Gis na przejściu t. 36-37 najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem kopisty. Łuk został uzupełniony w Wn2 (→Wn3) przypuszczalnie na podstawie analogii z t. 40-41, jedynymi, w których KF (→Wn1) ma łuk w podobnej sytuacji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KF |
||||||
t. 48-49
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
W tekście głównym podajemy łuk Wf, obejmujący także kończącą frazę nutę gis. Taki dłuższy łuk wprowadzono także w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »