mUltimate Chopin

op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 51

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

Jako górną nutę przedostatniej ósemki Wf ma błędnie gis2 zamiast fisis2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 73

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Bez cis1 w akordzie w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ten akord tylko dolna 5-linia, bez pedału i łuku.    Tu pusta klisza 

cis1 w akordzie w Wf

TGTU
..

Wersja bez cis1 w ostatnim akordzie jest prawdopodobnie wynikiem złego odczytania [A]. Nie widać żadnego powodu, ani brzmieniowego, ani pianistycznego, który uzasadniałby zaburzenie regularności postępu harmonicznego w tym miejscu. Za nieco staranniejszym dopracowaniem tekstu Wf w tym fragmencie przemawiają też łuki nad parami akordów w t. 73-76.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 73

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

gis-d1-h1-f1 w KF (→Wn), Wf i Wa1

!!!   miniat: ta triola w wersji EZnieU1 (z 1. nutą na górnej pięciolinii, bez przenośnika), bez forte.                na kliszy TGTU

gis1-d2-h2-f2 w Wa2 (→Wa3)

EZnieU1
..

Wersja Wa2 (→Wa3), w której 1. triola pr.r. zapisana jest oktawę wyżej niż w pozostałych źródłach jest z pewnością dowolną adiustacją. Jej celem było z pewnością uniknięcie skoku pomiędzy 1. a 2. triolą pr.r., co można uznać za uzasadnione pianistycznie, ale nie brzmieniowo.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 76

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

Na 3. mierze taktu w KF widoczna jest poprawka – nuty h i h1 dopisano po wyskrobaniu wpisanych uprzednio ais i ais1. Zdaniem redakcji jest to autopoprawka Fontany, który w pierwszym odruchu powtórzył schemat harmoniczny poprzednich taktów.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy KF

t. 86

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

gis2-e3 w KF (→Wn1)

!!!   miniat: 3. miara, tylko górna 5-linia.       Tu na 1. nucie tej grupy dodatkowe gis2 (czyli gis1 pod przenośnikiem oktawowym)

e3 w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU = puste
..

Jako 9. szesnastkę KF (→Wn1) ma sekstę gis2-e3. Niczym nieuzasadnione złamanie przyjętej przez Chopina zasady budowy figuracji wskazuje na niewątpliwą pomyłkę kopisty. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF