Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 2-4

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

W kolejnych Wn dodawano w tych taktach ostrzegawcze kasowniki – już w Wn1 przed drugim g2 w t. 3, w Wn2 przed w t. 4, w Wn3 przed a1 w t. 2. Znak w t. 3 dodano także w Wa3. Zdaniem redakcji, wszystkie znaki są uzasadnione i przyjmujemy je do tekstu głównego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 5-8

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

Dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed g1 w t. 5 i przed pierwszym c2 w t. 6. Znaki dodano już w Wn3, wraz z kasownikami przed a2 i c2 na początku t. 8.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 8-11

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

Przed g2 na końcu t. 8 i 11 w Wn dodano ostrzegawcze kasowniki. Jest to najprawdopodobniej adiustacja wydawcy. Uzupełnienie wprowadzono – przypuszczalnie pod wpływem Wn – także w Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 8

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

a w akordzie w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: tan akord, tylko dolna 5-linia.        Tu H-a-dis1

fis w Wf

TGTU

..

Wersja Wf (akord z fis) jest efektem Chopinowskiej korekty z wersji pozostałych źródeł (akord z a). Ślady dokonywania zmian w druku są widoczne w Wf zarówno w tym takcie, jak i w analogicznym t. 105. W podobnym miejscu w t. 36 wszystkie źródła mają zgodnie akord z fis.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 9

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

fis w KF (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: 2 pierwsze nuty, tylko dolna 5-linia.        EZnieU (z laskami i wiązaniem w całym takcie)

E w Wf i Wa2 (→Wa3)

TGTU

..

Obie wersje 1. nuty tego taktu są niewątpliwie autentyczne, ale ustalenie, czy którąś z nich Chopin uznał za ostateczną, napotyka na duże trudności. Wersja z fis wydaje się późniejsza, gdyż w KF widoczna jest poprawka, w której kompozytor najprawdopodobniej skreślił E i dopisał fis, a podobna poprawka zapewne znajdowała się też w podkładzie do Wa. Jednak kory­gując później Wf, Chopin już tej zmiany nie wprowadził, mimo że poprawiał leżący tuż obok (1 cm), ostatni akord w t. 8. Dlatego w tekście głównym trzymamy się wersji źródła podstawowego, czyli Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty KF