Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 37

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

g-c1 w A (→KF,Wf), Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: 2 ósemki, tylko dolna 5-linia.      Tu główka g na 2. ósemce

Tylko c1 w Wn1

!!!     Tu pusta klisza 

..

Brak nuty g na 2. ósemce jest z pewnością przeoczeniem sztycharza Wn1. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 46

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

..

We wszystkich źródłach oprócz Wn i Wa2 (→Wa3) brakuje  przywracającego g1 w 3. akordzie pr.r. Jest to charakterystyczna dla Chopina, oczywista niedokładność (w analogicznym t. 8 Chopin wpisał w A odpowiedni znak). W Wn dodano także  przed g2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 49

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

e2-a2 w A (→KF,Wf), Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia.      TGTU (główka i chorągiewka)

c2-a2 w Wn1

..

Akord o rozpiętości decymy na 4. ósemce to z pewnością pomyłka sztycharza Wn1, poprawiona w późniejszych Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 50-51

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Łuki w A (→KF)

!!!   miniat: od 4. ósemki 50 do 4. ósemki 51, tylko górna 5-linia, bez wideł.         TGTU

Łuk w Wf i Wa

!!!    nieprzerwany

Łuki Wn

!!!     jak TGTU, ale pierwszy łuk tylko do a2

..

Połączenie łuków w Wf i Wa można w świetle zapisu A uznać za usprawiedliwione, najprawdopodobniej jednak zamysł Chopina został właściwie odczytany w KF.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Łuki tenuto

t. 52

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Ćwierćnuta w A (→Wf,KFWn1) i Wa

!!!   miniat: ten akord (z kreską taktową), tylko górna 5-linia, bez wideł.       Tu pusta klisza 

Ósemka w Wn2 (→Wn3)

!!!     chorągiewka dla g2

..

Pozornie błędna pisownia A i pozostałych źródeł (oprócz Wn2 i Wn3) mogła być zamierzona przez Chopina, choć w tej Etiudzie w podobnych przypadkach stosował on notację zgodną z regułami. W innych utworach wartości rytmiczne wykraczające poza takt bywały stosowane przez Chopina zarówno w autografach (np. Koncert f op. 21, cz. I, t. 278-279, cz. III, t. 423-424), jak i korektach druku (Polonez cis op. 26 nr 1, t. 22-27) czy uwagach lekcyjnych (Preludium Des op. 28 nr 15, t. 19-20). Z drugiej strony, nie można przecież wykluczyć zwykłego przeoczenia chorągiewki ósemkowej (por. t. 15).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A