mUltimate Chopin

op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 41-42

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez znaków w A (→Wf)

!!!   miniat: t. 41 + 1. miara t. 42, tylko górna 5-linia.       Tu pusta klisza 

  w KF (→Wn)

!!!     EZTU

  w Wa

!!!     EZnieU
..

Tak jak w t. 2-4, para widełek   została dopisana najprawdopodobniej przez Chopina w KF (→Wn) i podkładzie do Wa. W tym wypadku jednak zasięgi znaków, zwłaszcza , wyraźnie się w KF i Wa różnią.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Autentyczne korekty KF

t. 44-46

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

  w A (→Wf)

!!!   miniat: od 4. ósemki t. 44 do 4. ósemki t. 45, tylko górna 5-linia, ścieśnione.        tu EZnieU

  w KF (→Wn) i Wa3

!!!    EZTU

Bez znaków w Wa1 (→Wa2)
..

Trudno stwierdzić z całą pewnością, jak powstała widoczna w A i KF różnica w umiejscowieniu pary znaków  . W tekście głównym dajemy pierwszeństwo wersji KF ze względu na większą zgodność z widełkami w analogicznych t. 6-8 oraz 14-15.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych

t. 46

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez znaków w A (→Wf)

!!!   miniat: nic,    Tu pusta klisza 

Pedalizacja w KF (→Wn) i Wa
..

Pominięcie w A (→Wf) pedalizacji dopisanej przez Chopina w KF (→Wn) i podkładzie do Wa z pewnością nie było celowe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty KF

t. 46

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez znaku w A (→KF→Wn) i Wa

!!!   miniat: na wzór t. 8.    Tu pusta klisza 

 w Wf

!!!    jak TGTU, ale bez nawiasu

Wariantowa propozycja redakcji
..

Znak , dodany przez Chopina w korekcie Wf, dowodzi, iż na ostatnim etapie formowania się zapisu Etiudy, kompozytor postanowił utrwalić ten właśnie sposób wykonania – przynajmniej tu, za drugim razem – mimo iż wcześniej (por. t. 8) wydawał się nie być tak zdecydowany. Uprawomocnia to dodatkowo połączenie tego crescenda z poprzedzającą je parą widełek, zaproponowane przez nas za pierwszym razem, w t. 8. Z drugiej strony, obraz dźwiękowy całości odcinka obejmującego t. 39-53 jest w Wf wyraźnie inny niż w KF – jedyne trzy znaki dynamiczne pojawiają się w Wf w t. 44-46. Biorąc to pod uwagę, uważamy, że w tekście głównym opartym zasadniczo na KF możliwość nieuwzględniania omawianego  w t. 46 powinna być pozostawiona wykonawcom.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 46

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

..

We wszystkich źródłach oprócz Wn i Wa2 (→Wa3) brakuje  przywracającego g1 w 3. akordzie pr.r. Jest to charakterystyczna dla Chopina, oczywista niedokładność (w analogicznym t. 8 Chopin wpisał w A odpowiedni znak). W Wn dodano także  przed g2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A