mUltimate Chopin

op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 40

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Łuk od szesnastek w A

=U, miniatura: 1. miara (albo cały takt, co łatwiej), tylko górna 5-linia, (bez dolnych nut pr.r.)

Całotaktowy łuk w Wf (→Wa,Wn)

klisza: łuk od początku taktu
..

Łuk A, mimo że dość wyraźnie wykraczający poza obejmowane nuty, zdaniem redakcji niewątpliwie dotyczy tylko powtarzanych oktaw f-f1. Całotaktowy łuk Wf (→Wn,Wa) jest więc niemal na pewno błędny.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące

t. 41-44

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Łuki w A, prawdopodobna interpretacja

Łuki w Wf (→Wa)

klisza: jak w miniaturze poglądowej

od 2 do 1, od 2 do 1, od szesnastek do ostatniej ósemki

Łuki w Wn1

od 2 do 1, od 1 do 1, od 1 do ostatniej ósemki

Łuki w Wn2 (→Wn3→Wn4)

jak Wn1, tylko ostatni krótszy (do 3)

Interpretacja kontekstowa A proponowana przez redakcję
..

W t. 41-44, podobnie jak w t. 40, łuki są zapisane w A bardzo nieprecyzyjnie. Widoczne są w tych taktach poprawki i skreślenia, co również potęguje trudności w odczytaniu intencji kompozytora. W tekście głównym podajemy prawdopodobną interpretację A, uwzględniającą Chopinowską korektę Wf w t. 43-44 i analog. Jako warianty podajemy interpretacje sztycharzy lub adiustatorów Wf (→Wa), Wn1 i Wn2 (→Wn3→Wn4). 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące , Adiustacje Wn

t. 145-148

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Łuki w A, prawdopodobna interpretacja

tr. pusto, red.= A_red

Łuki w Wf (→Wa1)

klisza: bez łuku w t. 145 między 2-3 miarą, łuk w t. 146 od pierwszej nuty t. 146 do pierwszej nuty t .147 włącznie, łuk w t. 147 od drugiej nuty do ostatniej, łuk w t. 148 między 1-2 miarą; łuki przetrzymujące jak w TGTU ale brak przetrzymania es1 t. 147-148

miniatura: jak w t. 41-44

Łuki w Wn1

klisza: bez łuku w t. 145 między 2-3 miarą, łuk w t. 146 od pierwszej nuty t. 146 do pierwszej nuty t .147 włącznie, łuk w t. 147 od pierwszej nuty do ostatniej, łuk w t. 148 między 1-2 miarą; łuki przetrzymujące jak w TGTU ale brak przetrzymania gis1 t 146-147 oraz es1 t. 147-148

miniatura: jak w t. 41-44

Łuki w Wn2 (→Wn3→Wn4) 

klisza: łuk w t. 145 od 2 miary do 1 nuty t. 146, łuk w t. 146 od pierwszej nuty t. 146 do pierwszej nuty t .147 włącznie, łuk w t. 147 od pierwszej nuty do ostatniej, łuk w t. 148 między 1-2 miarą; łuki przetrzymujące jak w TGTU

miniatura: jak w t. 41-44

Łuki w Wa2

Interpretacja kontekstowa A proponowana przez redakcję
..

Przy powtórzeniu t. 41-44 w źródłach nie zabrakło pomyłek i niedokładności – żadne z wydań nie powtórzyło konsekwentnie tej samej interpretacji A. Por. adnotacja w tych taktach. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 172

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Łuk w A

Bez łuku w Wf

Łuk w Wn i Wa

!!!   miniat: nic.             TGTU
..

Łuk A zapisany jest nad nutami i obejmuje cały motyw, razem z półnutą. Jest też mało widoczny ze względu na kończący się atrament i nachodzące słowo acceler. Tłumaczy to brak łuku w Wf, gdyż przeoczenie go przez sztycharza lub nawet uznanie za skasowany nadpisanym określeniem jest bardzo prawdopodobne. Łuk uzupełniono w pozostałych wydaniach na podstawie analogii z podobnymi taktami wcześniej i t. 173. W tekście głównym podajemy łuk w tej właśnie postaci – pod nutami i obejmujący tylko szesnastki, gdyż pisząc A Chopin prawdopodobnie omyłkowo wpisał pierwotną postać tego znaku. Świadczy o tym wyraźny łuk w następnym takcie, a także zapis t. 20, w którym kompozytor skreślił dłuższy łuk nad pięciolinią, zastępując go krótszym pod nutami.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A