op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 26 nr 2, Polonez es-moll
W A widać, że początkowo końcowy motyw basu poprowadzony był oktawami (jak w t. 175). Chopin następnie skreślił dolne nuty, B1 i Es1, jednak skreślenia te nie od razu zostały uwzględnione w druku, czego dowodzą ślady korekt widoczne w Wf zarówno w t. 20, jak i jego powtórzeniach (t. 68 i 124). Ponieważ wydaje się nieprawdopodobne, by sztycharz nie zauważył skreśleń w A, trzeba przyjąć, że Chopin poprawił A dopiero korygując Wf1. Por. Walc Des op. 64 nr 1, t. 20.
Skreślenie widoczne jest także na początku taktu – pierwotna wersja 1. ósemki jest wprawdzie bardzo trudna do odczytania, prawdopodobnym kandydatem wydaje się jednak akord B-f-as.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Poprawki A, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość
