Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 3

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

Pominięte w A bemole przywracające As i as na 3. mierze taktu uzupełniono w Wf (→Wa, Wn). Podobnie w następnych wystąpieniach tego taktu – t. 51, 107 i 155 (w tym ostatnim korektę pominięto w Wf).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 10

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

des2 i des3 w A (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek gamy od d1 do des/d2, tylko górna 5-linia, bez napisu i wideł.              EZTU

d2 i d3 w Wn

dwa kaso (jak w dawnym wariancie)   EZnieU

..

Przed 8. nutą biegnika A (→WfWa) ma (des2). Chopin nie poczynił tu także żadnych zmian w którymkolwiek z trzech zachowanych egzemplarzy lekcyjnych, toteż tę najpewniejszą źródłowo wersję podajemy jako główną. Wn ma przed 8. i 15. nutą biegnika (d2 i d3). Na możliwość wprowadzenia tej zmiany przez Chopina wskazuje potwierdzone przez KR świadectwo Mikulego, który w swoim wydaniu Polonezów (Kistner, Lipsk) podaje, że podczas opracowywania tego utworu przez panią Rubio Chopin dopisał  przy d2 i d3. Wersję tę przytaczamy jako wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 10

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

W Wn2 pierwsza nuta biegnika ma błędnie wysokość c1. Błąd poprawiono w Wn3 (→Wn4). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Błędy Wn

t. 11

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

W Wn4 dodano  przypominający przy as1 w l.r.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 13-14

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Trójdźwięki w A

klisza: ostatni akord w l.r. w t. 13 na składnik b, a 2. akord w t. 14 ma składnik c1;

miniatura: 3. miara t. 13 i 1. miara t. 14 (razem 4 ósemki), tylko dolna 5-linia.

Dwudźwięki w Wf (→Wa)

=TGTU

Trój- i dwudźwięk w Wn

klisza: ostatni akord w l.r. w t. 13 z b (t. 14 pusto)

..

Pierwotna wersja A została przez Chopina zmieniona w korekcie Wf1 (→Wa), co jako najpóźniejszą decyzję kompozytora podajemy w tekście głównym. W Wn uwzględniono tylko zmianę w t. 14, co może wskazywać na dwuetapowość korekty Wf1 – usu­nię­cie b na 6. ósemce t. 13 mogło być wprowadzone w ostatniej fazie korekty, już po wysłaniu egzemplarza do wydawcy niemieckiego. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest jednak dowolne dodanie tej nuty w Wn przez analogię do t. 14, który poza tym szczegółem niczym się od t. 13 nie różni. Podobnie we wszystkich powtórzeniach tych taktów – t. 61-62, 117-118 i 165-166.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf