mUltimate Chopin

Filtrowanie:

Kategoria

Artykulacja, akcenty, widełki

Ważność

Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

« Poprzednia
1
2
Następna »

t. 1-4

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

Akcenty w A

Wf (→Wn,Wa)

Korygując Wf (→Wn,Wa), Chopin wyraźnie zmienił schemat akcentowania tych taktów. Akcenty co sześć ósemek, wraz z naturalnym oparciem na mocnych części taktu, wyznaczają bowiem zgodną z metrum pulsację trójkową. Usunięcie dwóch trzecich spośród akcentów zapisanych w A zlikwidowało więc rozdźwięk między dwójkową akcentacją a trójkowymi wiązaniami (patrz też uwaga o łukach w t. 1-2). Ponadto, zredukowane w swej liczbie akcenty – dwa zamiast sześciu w każdym takcie – ze wskazówki o charakterze przede wszystkim technicznym stają się częścią ukształtowania frazy. Analogiczne zmiany wprowadził Chopin także w t. 17-20. Por. t. 4 i 5-8.

Dowiedz się więcej »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 4

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

Dwa akcenty w A (→Wf, odczyt dosłowny)

Jeden akcent w Wn (interpretacja kontekstowa Wf)

Jeden akcent w Wa

Nie jest w pełni jasne, czy Wf ma w 2. połowie taktu dwa akcenty, jak jest w A, czy jeden, jak mają Wn lub Wa. Zdaniem redakcji, w poprzedzającym fragmencie Chopin zdecydowanie wyraził swą intencję pozostawienia jedynie akcentów na 4. i 10. ósemce t. 1-4 i tę wersję, odtworzoną jednoznacznie w Wn, podajemy w tekście głównym. Akcent w analogicznym miejscu 2. ośmiotaktu (t. 12), można jednak uważać za argument za dwoma akcentami w omawianym miejscu t. 4. Wersja Wa jest przypuszczalnie wynikiem adiustacji opartej właśnie na porównaniu z t. 12.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 5-7

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

Akcenty w A

Wf (→Wa)

Wn1 (→Wn2)

Wn3 (→Wn4)

W korekcie Wf (→Wa) Chopin zredukował liczbę akcentów w tych taktach, usuwając akcenty na początku pierwszej i trzeciej trójki ósemek. Zmiana ta, wraz z odpowiednią korektą t. 1-4 ujednoliciła akcentację całego 1. ośmiotaktu Etiudy. W Wn – prawdopodobnie wskutek nagromadzenia pomyłek – występują 4 akcenty w t. 6, a tylko jeden w t. 5 i 7 (akcent w t. 5 pominięto w Wn3 i Wn4). Patrz też t. 8.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 8

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

Trzy akcenty w A

Dwa akcenty w Wf (→Wn,Wa)

Jeden akcent proponowany przez redakcję

Obecność w Wf (→Wn,Wa) akcentu na początku taktu jest prawdopodobnie skutkiem niedokładnie zrealizowanej Chopinowskiej korekty, w której usunięto wszystkie pozostałe akcenty na 1. i 7. ósemce t. 5-8. Nie można jednak wykluczyć, że Chopin zachował ten akcent celowo – dla podkreślenia lokalnej kulminacji, opatrzonej w A znakiem (por. inną uwagę na początku tego taktu).