Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 4

Dwa akcenty w A (→Wf, odczyt dosłowny)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.    Tu akcenty na g1-fes2 i g1-es2.

Jeden akcent w Wn (interpretacja kontekstowa Wf)

!!!    TGTU

Jeden akcent w Wa

!!!    tylko na g1-fes2

Nie jest w pełni jasne, czy Wf ma w 2. połowie taktu dwa akcenty, jak jest w A, czy jeden, jak mają Wn lub Wa. Zdaniem redakcji, w poprzedzającym fragmencie Chopin zdecydowanie wyraził swą intencję pozostawienia jedynie akcentów na 4. i 10. ósemce t. 1-4 i tę wersję, odtworzoną jednoznacznie w Wn, podajemy w tekście głównym. Akcent w analogicznym miejscu 2. ośmiotaktu (t. 12), można jednak uważać za argument za dwoma akcentami w omawianym miejscu t. 4. Wersja Wa jest przypuszczalnie wynikiem adiustacji opartej właśnie na porównaniu z t. 12.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 1-4

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Autentyczne korekty Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.