t. 76-77
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Tekst główny zawiera najnaturalniejszą dźwiękowo i pianistycznie wersję A. Wyjątkowo grube, rozlewające się ślady pociągnięć pióra utrudniają jednak odczytanie A w tym miejscu, tak iż wersja Wf (→Wa) różni się wyraźnie od tekstu A. Zwraca uwagę brak laseczek przedłużających niektóre dźwięki (co jednak łatwo wytłumaczyć przeoczeniem) i związana z tym niejasność, jeśli chodzi o znaczenie łuku łączącego ostatnie as w t. 76 z odpowiednią całą nutą w t. 77 (w Wn pominięto zarówno łuk, jak i całą nutę, co może być błędem lub adiustacją). Wątpliwości budzi także nuta c1 na przedostatniej ósemce – sztycharz Wf (→Wn,Wa) mógł się jej dopatrzeć na grubej i nieco wybrzuszonej linii dodanej, użytej do zapisu nuty as. Wersja ta, nawet jeśli nie powstała w wyniku ingerencji korektowej Chopina, mogła jednak być przez niego przy przeglądaniu Wf zaakceptowana. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych |
|||||||||
t. 76
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Zastosowany przez Chopina w A (→Wf) uproszczony zapis rytmiczny nuty as1 na 8. ósemce taktu skłonił adiustatorów Wn i Wa do prób jego uściślenia lub poprawienia. Notacja Wa odtwarza zamysł Chopina w sposób ścisły, choć za cenę komplikacji zapisu. Natomiast w Wn1 (→Wn2), dodanie kropki przedłużającej półnutę zastąpiło tylko jedną nieścisłą notację drugą. Co więcej, zapis ten sprowokował adiustatora Wn3 (→Wn4) do przesunięcia półnuty na 7. ósemkę, co w praktyce zlikwidowało uderzenie tej nuty w ramach akordu, zupełnie wypaczając rysunek figuracji w tym miejscu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 76
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Widoczna w A laseczka ćwierćnutowa, przedłużająca tercję c1-es1, nie została uwzględniona w żadnym z wydań. Ostateczna intencja Chopina nie jest tu całkiem jasna, gdyż laseczka mogła odnosić się do pierwotnego zapisu nuty as1 jako ósemki lub ćwierćnuty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |
|||||||||
t. 77
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Brak w Wf (→Wn,Wa) znaku fermaty jest niemal na pewno przeoczeniem sztycharza Wf. W tekście głównym do wpisanej w A fermaty nad akordem pr.r. dodajemy odpowiedni znak dla l.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf |