Wa
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 76

Półnuta as1 w A (→Wf)

!!!   miniat: 3. trójka ósemek, tylko górna 5-linia.     TGTU= półnuta as1 na 8. ósemce, i liga as1. Na miniaturze tercja c1-es1 z laseczką w górę (przesunięta w prawo od półnuty jak TGTU), a tylko c1 w dół

Półnuta z kropką w Wn1 (→Wn2)

!!!    półnuta as1 na 8. ósemce (jak TGTU) ale z kropką.     Na miniat c1-es1 bez laseczki w górę, tylko całe na ósemkowej lasce w dół, POD półnutą (bez przesunięcia w prawo jak TGTU)

Wn3 (→Wn4)

!!!    półnuta z kropką as1 przy 7. ósemce taktu (zbiegnięcie głosów– corel), liga do t. 77

Notacja Wa

!!!     pauza ósemkowa nad 7. ósemką; półnuta as1 jak TGTU, liga tylko do ósemki as1 nad 12. ósemką i kolejna liga do t. 77. (Na miniat tylko pauza będzie odróżniać od TGTU)

Zastosowany przez Chopina w A (→Wf) uproszczony zapis rytmiczny nuty as1 na 8. ósemce taktu skłonił adiustatorów Wn i Wa do prób jego uściślenia lub poprawienia. Notacja Wa odtwarza zamysł Chopina w sposób ścisły, choć za cenę komplikacji zapisu. Natomiast w Wn1 (→Wn2), dodanie kropki przedłużającej półnutę zastąpiło tylko jedną nieścisłą notację drugą. Co więcej, zapis ten sprowokował adiustatora Wn3 (→Wn4) do przesunięcia półnuty na 7. ósemkę, co w praktyce zlikwidowało uderzenie tej nuty w ramach akordu, zupełnie wypaczając rysunek figuracji w tym miejscu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.