mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 79

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A łuk l.r. zaczyna się już nad pauzą, a w KG nawet przed. Jest to przykład nierzadkiej u Chopina maniery stawiania zamaszystych łuków (por. np. łuki w Mazurkach op. 24), a także charakterystycznej dla Gutmanna niedokładności w tym obszarze notacji.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 83

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez łuku w KG (→Wn), Wf i Wa (odczyt dosłowny A)

Dokończenie łuku w A (interpretacja kontekstowa)
..

W A nie jest jasne, czy łuk z poprzednich taktów ma dochodzić do 1. ćwierćnuty t. 83. Wyraźnie przeciągnięte łuki na końcu t. 82 (w partiach obu rąk) przeważają zdaniem redakcji nad brakiem ich dokończenia na początku t. 83. Tę interpretację proponujemy więc w tekście głównym. W partii l.r. wersji tej nie odtworzono w żadnym z pozostałych źródeł, zaś w partii pr.r. – tylko w Wf. W Wa – zapewne ze względu na dodaną dowolnie ćwierćnutę w pr.r. – następny łuk rozpoczyna się już od początku taktu. W Wn2 (→Wn3) łuki pr.r. w t. 82-83 dowolnie połączono. Warianty łukowania pr.r. dostępne są w następnej uwadze.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf

t. 95-97

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A

=TGTU

Łuki w KG i Wa

Łuki w Wn

Jeden łuk w Wf
..

Łukowanie w A w t. 95-97, podobnie jak we wcześniejszych taktach, zostało niedokładnie odczytane przez kopistę i sztycharzy – w KG i Wa łuk z t. 95 nie dochodzi do t. 96, a w Wf zazębiające się łuki zinterpretowano jako jeden łuk. W Wn błędnie zinterpretowano końcówkę łuku-tenuto w t. 97, doprowadzając łuk do początku t. 98.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 98-104

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A, interpretacja kontekstowa

Jeden łuk w Wf

Jeden łuk w KG (→Wn)

Łuki w Wa
..

W A i KG t. 99 jest ostatnim na stronie, co  w obu rękopisach spowodowało błędy w zapisie łuków – w A brak dokończenia łuku w t. 100 (koniec łuku w t. 99 wyraźnie wskazuje na jego kontynuację na nowej stronie), a w KG (→Wn) łuku rozpoczynającego się w t. 98 nie ma w ogóle. W Wa odtworzono dość wiernie pisownię A, doprowadzając łuk do pierwszej nuty t. 100. Ciągły łuk w Wf jest wprawdzie niemal na pewno dziełem sztycharza (Chopin nie korygował Wf1), ale wydaje się możliwe, że Chopin zaakceptował połączenie łuków zarówno w tych, jak i w następnych taktach. W tekście głównym zachowujemy podzielony łuk A, uzupełniając brakujący fragment na początku t. 100.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 130

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

2 łuki w A (→Wf,Wa)

=TGTU

1 łuk w KG (→Wn)
..

W A łuk w l.r. był poprawiany – Chopin pierwotnie zapisał jeden łuk obejmujący górny głos l.r. od poł. t. 129 do poł. t. 131, po czym poprawił go rozdzielając go na dwie części w poł. t. 130. Ten poprawiony wariant został uwzględniony w Wf i Wa, natomiast w KG znalazła się wersja z jednym łukiem rozpoczynającym się wcześniej, bo od ósemki c w dolnym głosie, co zostało z kolei powtórzone w Wn. W tekście głównym podajemy skorygowaną wersję A. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niedokładności KG