Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 129-130

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Ćwierćnuta c przetrzymana w A (→Wf,KGWn)

c powtórzone w t. 130 w Wa

..

Wersja Wa może być zwykłym przeoczeniem kropki i łuku przedłużających ćwierćnutę c, choć nie można również wykluczyć jakiejś adiustacji, np. pominięcia łuku ze względu na brak kropki. Kropki nie ma także w KG (→Wn), co wobec obecności łuku przetrzymującego tę nutę jest oczywistym błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy KG , Błędy powtórzone Wn

t. 130-131

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Półnuta c przetrzymana w A (→Wf,KGWn)

c powtórzone w t. 131 w Wa

..

Wersja Wa to najprawdopodobniej skutek przeoczenia łuku przedłużającego półnutę c. W KG (→Wn1) przeoczono kropkę przedłużającą wartość tej nuty, co poprawiono w Wn2 (→Wn3)..

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy KG , Błędy powtórzone Wn

t. 132-133

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Fragment łuku w A (→KG)

Łuki w Wf

=TGTU

Łuki w Wa

Bez łuków w Wn

..

Zarówno w A (→KG), jak i Wa przejście na nową linię spowodowało rozproszenie uwagi i pozostawienie sugerujących kontynuację łuków  (w A w t. 131, w Wa w t. 132) bez dokończenia. W Wf łuki uzupełniono zgodnie z  analogicznymi t. 125-127 i łukami pr.r. – mógł to zrobić adiustator, a nawet sztycharz. Tę niewątpliwie słuszną wersję podajemy w tekście głównym. Natomiast w Wn nie tylko nie uzupełniono łuków, ale pominięto fragmentaryczny łuk w t. 131.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 134

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..
W Wn1 nie uwzględniono zapisanych w A (→Wa,KG) kasowników ostrzegawczych przed a1 i a2 w 1. akordzie pr.r. Kasowniki dodano w Wn2 (→Wn3). W Wf pominięto tylko dolny 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 135

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

f2-f3 w A, Wf1 i KG (interpretacja kontekstowa) oraz Wf2 (→Wf3) i Wn

fis2-fis3 w Wa

..
Trzeci i czwarty akord pr.r. zapisane są w A z wyraźnymi błędami – przed trzecim nie ma żadnego znaku chromatycznego, co daje fis2 równocześnie z f3 , a przed czwartym Chopin wpisał  przed najniższą nutą i  obniżający e3 na es3, co również daje fis2 równocześnie z f3. Krzyżyk przed 4. akordem, w aktualnej konfiguracji niepotrzebny, potwierdza wynikające z porównania z analogicznym t. 110 przypuszczenie, że Chopin miał na myśli f2-f3 w trzecim akordzie i fis2-fis3 w czwartym. Wersję tę bez błędów podaje skorygowane przez Chopina Wf2 (→Wf3). We wszystkich źródłach opartych bezpośrednio na A dokonano nieautentycznych poprawek:
  • w KG kopista dodał potrzebny  przed najwyższą nutą 4. akordu (fis3), przy okazji pomijając jednak  przed es3. W Wn tekst ten zadiustowano do poprawnej wersji Wf2;
  • w Wf1 pominięto  przed najniższą nutą 4. akordu, co jednak nie wpłynęło na prawidłowość zapisu, zawierającego nadal dwa błędy;
  • Wa dodano  przed górną nutą 3. akordu, co dało wersję sensowną harmonicznie, lecz w świetle Chopinowskiej korekty Wf2 z pewnością nieautentyczną.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wf