Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 27-28

Utwór: op. 42, Walc As-dur

..

Ostrzegawczy  przed  des2 w t. 27 znajduje się w większości źródeł (znak usunięto tylko w Wn3). Jest to prawdopodobnie pomyłka, a znak – w tym miejscu zupełnie zbędny – miał znajdować się w t. 28, gdzie jest uzasadniony. Bemol w t. 28 dodano w Wn1 (→Wn2Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 38

Utwór: op. 42, Walc As-dur

as-es1 w Wf0 (→Wf1,WfnWn1)

 

puste kwinty as-es1

as-c1-es1 w Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU

..

Na 2. i 3. ćwierćnucie Wf i Wn1 ma puste kwinty as-es1. To niewątpliwe przeoczenie sztycharza Wf – por. analogiczne t. 30 i 202 – mogło być spowodowane niejasnym zapisem [A]. Chopin prawdopodobnie uzupełnił akordy w podkładzie dla Wa. Poprawioną wersję, przypuszczalnie na podstawie porównania z wymienionymi taktami, wprowadzono również w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niepewne nuty na liniach dodanych , Autentyczne korekty Wa

t. 45-53

Utwór: op. 42, Walc As-dur

..

W tekście głównym uwzględniamy dodane w Wn1 (→Wn2Wn3) bemole ostrzegawcze przy des2 w t. 45 i 53.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 88

Utwór: op. 42, Walc As-dur

Ciągły łuk w Wf0 (→Wf,WfnWn1)

Zakończenie łuku w Wa,Wn2 (→Wn3)

..

W Wa i Wn2 (→Wn3) przerwano łuk między t. 88-89. W przypadku Wa trudno stwierdzić, czy jest to niedokładność, czy adiustacja (nawet ewentualnej korekty Chopina w podkładzie dla Wa nie można całkiem wykluczyć). Wersja Wn2 (→Wn3) jest z pewnością wynikiem adiustacji. Wobec braku dowodów na późniejszą zmianę koncepcji przez Chopina, w tekście głównym trzymamy się łukowania wynikającego z notacji Wf (→Wn1), opartego na [A].

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 91

Utwór: op. 42, Walc As-dur

es-b w Wf0 (→Wf,Wa,WfnWn1)

g-b w Wn2 (→Wn3)

g z kasownikiem

..

W Wn2 (→Wn3), na początku taktu, dowolnie zmieniono kwintę es-b na tercję g-b, zapewne kierując się analogią z t. 95. Zdaniem redakcji nie ma tu powodu, by podejrzewać błąd "tercjowy" w t. 91, gdyż użycie odmiennych dwudźwięków jest uzasadnione inną sytuacją harmoniczną w t. 90-91 niż w t. 94-95. Por. t. 103.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn