Zagadnienia : Niedokładności Wn
t. 14-16
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W AI nie ma w tych taktach żadnego z określeń wpisanych w A (→Wf→Wa,Wn1→Wn1a→Wn2), jest natomiast znak w t. 16. W wydaniach przeoczono kreseczki wyznaczające zasięg określeń, co jest błędem często spotykanym w pierwszych wydaniach utworów Chopina. W Wn3 (→Wn4→Wn5) pominięto spójnik 'e' przed ritenuto w t. 16. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
||||||||||||||
t. 29
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W tekście głównym podajemy najprawdopodobniej jedyną (nie licząc pozbawionego oznaczeń AI) autentyczną wersję znaków artykulacyjnych – wpisane w A cztery kropki staccato, mające w tym przypadku tradycyjne znaczenie niewielkich akcentów. Pozostałe wersje to przypuszczalnie wynik nałożenia błędów i adiustacji wydawców. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||||||||
t. 58-59
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Nie jest jasne, czy staccato ósemki po trioli szesnastkowej Chopin chciał oznaczyć kropką, jak jest w A, czy klinikiem, jak ma AI (tylko w t. 58) i Wf (→Wn,Wa; w Wa2 oba znaki pominięto, a w Wn3 w t. 58 występuje kropka). W tym przypadku uważamy A za źródło najbardziej wiarygodne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa |