Zagadnienia : Akcenty długie
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »
t. 2-5
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Nad motywami szesnastkowymi w t. 2, 3 i 5 podajemy w tekście głównym konsekwentne pary widełek , wprowadzone przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). W obu autografach zapisana jest – mniej lub bardziej dokładnie – wcześniejsza koncepcja, w której tylko 3. szesnastka taktu opatrzona jest akcentem (na ogół długim). Por. sąsiednią uwagę o łukach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 2-10
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Akcent nad ćwierćnutą w t. 2 został dodany zapewne przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). Biorąc pod uwagę, że sztycharze często nie rozumieli znaku akcentu długiego i odtwarzali go jako zwykły akcent lub – często dłuższe – widełki , w tekście głównym proponujemy akcent długi, który wydaje się w tym kontekście bardziej odpowiedni. To samo dotyczy t. 10. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 4-12
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Nie jest całkiem jasne, jaki akcent w t. 4 – krótki czy długi – miał na myśli Chopin pisząc A. Zdaniem redakcji, ze względu na kontekst melodyczny bardziej prawdopodobny jest akcent długi, warto też zauważyć, że akcenty l.r. w t. 1-2 są krótsze od omawianego akcentu w t. 4. Problem jeszcze wyraźniej występuje w t. 12. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
|||||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Oznaczenia dotyczące ćwierćnuty e1 są w źródłach niejasne. Przesunięcie w prawo akcentu w A można uważać za nieistotną niedokładność pisowni lub sugestię długości znaku. Jeszcze bardziej zagadkowa wydaje się wersja Wf, tym bardziej że najprawdopodobniej była ona korygowana – nad pięciolinią, na prawo od nuty widoczne są prawdopodobne ślady usuwania akcentu. Nie wiadomo też, dlaczego kropki staccato nie uwzględniono ani w Wn, ani w Wa. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 7
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Akcent w 1. połowie tego taktu można w A odczytywać jako krótki lub długi. Na drugą możliwość wskazuje jeszcze krótszy akcent l.r. w 2. połowie taktu i kontekst melodyczny. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »