Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 12
- Następna »
t. 6
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |
||||||
t. 7
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |
||||||
t. 7
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Akcent w 1. połowie tego taktu można w A odczytywać jako krótki lub długi. Na drugą możliwość wskazuje jeszcze krótszy akcent l.r. w 2. połowie taktu i kontekst melodyczny. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||
t. 7
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Akcent w 1. połowie taktu można w A odczytywać jako długi lub krótki. Wyraźnie dłuższy znak zapisany jest także w AI. Z drugiej strony, porównanie z analogicznymi akcentami w 2. połowie tego taktu i w t. 1-2 sugeruje tę drugą możliwość i tak ten znak zrozumiano w Wf (→Wn,Wa). Zdaniem redakcji kontekst, zwłaszcza harmoniczny, może usprawiedliwiać wyróżnienie tej nuty dłuższym akcentem. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Akcenty długie |
||||||
t. 8-9
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Akcent długi nad sekstą dis1-h1 w t. 8 i widełki w t. 9 zostały przez Chopina dodane w korekcie Wf (→Wn,Wa). Kompozytor zastąpił nimi wcześniejszy, wpisany w A, znak w t. 8. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 12
- Następna »