Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- Następna »
t. 65
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Wf (→Wn1) ma jako 1. nutę dolnego głosu pr.r. a zamiast h. Ta oczywista pomyłka została poprawiona w WfS, a także w Wa i w późniejszych Wn (w Wn1a w uproszczony sposób – przez usunięcie linii dodanej bez przesunięcia główki nutowej). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfS |
|||||||||
t. 66
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Akcent w AI, w którym takt ten jest oznaczony jako powtórzenie t. 5 lub 13, przedstawia pierwotną wersję oznaczeń motywów w t. 2, 3, 5 i analog. W tekście głównym podajemy parę widełek dodanych wraz łukami w korekcie Wf2. Znaki te odpowiadają ostatniej koncepcji oznaczeń tych motywów, wprowadzonej w korekcie Wf1 w sześciu miejscach pierwszej części Etiudy. W Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa3 (→Wa4) również uzupełniono oznaczenia w tym takcie, kierując się analogią z t. 13; uwzględniono przy tym także akcent na ćwierćnucie e1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 66
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W tekście głównym podajemy dwa łuki zapisane w A i dodane potem w korekcie Wf2, gdyż przeoczono je w Wf1 (→Wn1,Wa2); patrz sąsiednia uwaga. Rzucający się w oczy brak poprawiono zarówno w późniejszych Wn, dodając jeden łuk na wzór t. 5, jak i w Wa3 (→Wa4), w którym dodano dwa łuki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 68
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W Wf1 (→Wn1) omyłkowo zamieniono dolne nuty 3. i 4. akordu pr.r. – e1 pojawia się na 3. szesnastce, a dis1 na czwartej. Pomyłkę – raczej oczywistą przy porównaniu z analogicznym t. 16 – poprawiono zarówno w późniejszych Wn, jak i w Wa. Natomiast w Wf2 korektę przeprowadzono niedokładnie, pozostawiając w 4. akordzie błędne dis1. Warto zauważyć, że z harmonicznego punktu widzenia rażący jest tylko błąd na 4. szesnastce – wersja z e1 jako dolną nutą obu omawianych akordów byłaby najzupełniej możliwa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 68
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Dodajemy łuki w 1. połowie taktu, wzorując się na konsekwentnych łukach podobnych motywów w t. 63, 64, 66 i 67. Uzupełnienia dokonano już w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa3 (→Wa4). Patrz też t. 67. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- Następna »