mUltimate Chopin

op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 46

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Łuk w A i Wa

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.    TGTU

Bez łuku w Wf (→Wn)
..

Łuk obejmujący pochód tercji w l.r. został przeoczony w Wf (→Wn). Znak dodano w Wa, zapewne w analogii do t. 44.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 47

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Bez łuków w A (→Wf→Wn1)

!!!   miniat: ten takt, ścieśniony, tylko dolna 5-linia.      Tu pusto

Łuki w Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4)

!!!    TGTU
..

Brak łuków w A (→Wf→Wn1) uważamy za niedopatrzenie Chopina. Podobnego zdania byli adiustatorzy Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4), w których dodano łuki (i akcent).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 49-50

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Łuki i klinik w A

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki t. 49 i pół t. 50, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.       Tu tr= łuk 48-49 i klinik 50 (jak TGTU);         red=TGTU=tr + początek (jak w TGTU) łuku w t. 50-52, do połączenia z następną adnotacją

Łuki Wf, odczyt dosłowny

!!!   łuk 48 do kreski taktowej; łuk 50 od 1. ósemki do ucięcia (koniec tego łuku ma osobną adnotację), bez klinika;    

Prawdopodobna interpretacja łuków Wf (→Wa)

!!!     to co red w poprzednim wariancie: t. 49=TGTU, t. 50=tr (łuk od 1. ósemki, bez klinika) 

Inna interpretacja Wf

!!!   t. 49 do kreski taktowej;     t. 50 łuczek górą do 1. ósemki; łuk dołem TGTU (od 2. ósemki do ucięcia), bez klinika

Inna interpretacja Wf (→Wn)

!!!     łuk 48-49 dołem do kreski taktowej;    łuk 50 od kontynuacji (początek przed 1. ósemką) do ucięcia; bez klinika
..

Źródła nie pozwalają na jednoznaczne określenie zamierzonej przez Chopina artykulacji i frazowania połączenia t. 49 i 50. W tekście głównym podajemy wersję A, gdyż jest ona niewątpliwie autentyczna i zapisana bez błędów (jednoznaczna). Niejasną wersję Wf można interpretować na kilka sposobów; pierwszeństwo dajemy temu, w którym bez zmian zachowany jest łuk rozpoczynający się w t. 50, będący prawdopodobnie efektem korekty Chopina (patrz t. 51-52). W taki też sposób odczytano ten zapis w Wa. Inną interpretację przyjęto w Wn, a jeszcze inną podajemy jako dodatkową możliwość.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 49-50

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Łuki A i prawdopodobna interpretacja Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. połowa t. 49 i 2 szesnastki t. 50, tylko górna 5-linia.      Tu TGTU

Inna interpretacja Wf (→Wn)

!!!     łuk 48-49 do kreski taktowej;    łuk 50 od kontynuacji (początek przed 1. szesnastką)
..

Łuki Wf są niejasne – w t. 49 (na końcu linii) łuk sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza rozpoczynający się od 1. szesnastki taktu łuk w t. 50. Jest to prawdopodobnie wynik pomyłki sztycharza Wf. W każdym z wydań opartych na Wf niejasność tę potraktowano w odmienny sposób (podobnie jak w przypadku łuków l.r.). W tekście głównym podajemy nie budzącą wątpliwości wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 51-52

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Koniec łuku w A, interpretacja

Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU (od ucięcia )
..

W A łuk – prowadzony nad nutami – kończy się nad 2. ósemką t. 51, co na pewno wynika z niemożności poprowadzenia go dalej ze względu na zapisaną na dolnej pięciolinii partię pr.r. Nie jest jednak pewne, dokąd Chopin by go doprowadził, gdyby nie trudności graficzne. Przyjmujemy, że tak jak w analogicznym t. 49, łuk miał zakończyć się na ostatniej ósemce t. 51. Doprowadzony do początku t. 52 łuk Wf (→Wn,Wa) najprawdopodobniej został dopisany przez Chopina w korekcie Wf. Nie ma przy tym większego znaczenia, czy Chopin przedłużył łuk odzwierciedlający pisownię A, czy dodał nowy łuk po stwierdzeniu jego braku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf