Łuki
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Zdaniem redakcji, oddzielanie akcentowanej nuty as od następnych ósemek jest nienaturalne zarówno od strony artykulacji, jak i frazowania. Potwierdza to łukowanie podobnych taktów 2, 5-6, 34-35 i 38-39 – as i g są połączone łukiem w pięciu na siedem miejsc w A i we wszystkich siedmiu w Wf. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk rozpoczynający się już od 3. ósemki taktu. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 2
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf |
||||||||
t. 2-3
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Łuk w t. 2 początkowo kończył się w A na ostatniej nucie tego taktu (jak w t. 1). Dodając następnie łuk w t. 3, Chopin zadbał o dołączenie go do poprzedniego, co można uważać za wzorzec dla wszystkich podobnych sytuacji. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A |
||||||||
t. 3-4
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 5-14
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Całotaktowe łuki Wa są dowolnym dodatkiem adiustatora, który powielił po prostu autentyczne łuki z t. 1-4. Adiustacją objęto w Wa3 t. 5-11, a w Wa4 także t. 12-14. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |