|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Główną trudność stanowi tu interpretacja niedokładnego łukowania Wf. Sugerujące kontynuację zakończenie łuku w t. 49 może być po prostu niedokładne (jak w pr.r.; tak to zinterpretowano w Wa), nie można jednak wykluczyć, że Chopin rzeczywiście chciał doprowadzić łuk do 1. oktawy w t. 50. W tym ostatnim przypadku początek łuku w t. 50 można z kolei uważać za niedokładne odtworzenie wersji A (łuk od 2. ósemki taktu) lub za niedokładnie zanotowaną kontynuację poprzedniego łuku (wersja Wn). Za najprawdopodobniejszą interpretację zapisu Wf uważamy pierwszą z powyższych możliwości, w której jako wiarygodny traktowany jest łuk w t. 50-52, w tej postaci będący prawdopodobnie efektem korekty Chopina (patrz t. 51-52).
Biorąc pod uwagę powyższą niejednoznaczność notacji Wf, w tekście głównym podajemy wersję A, niewątpliwie autentyczną i niebudzącą wątpliwości interpretacyjnych.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji